slag om Warschau

Polen en Oekraïners zijn samen ten strijde getrokken tegen de Russische bolsjewieken en hebben een groot gebied veroverd. Vanaf juni 1920 gaan de Russen in de tegenaanval (lees meer daarover op deze pagina) .

Begin augustus naderen de Russen Warschau. De Polen willen de Russen tegenhouden aan de Boeg, maar de Russen zijn hen te snel af. Op 6 augustus 1920 herziet de Poolse generaal Pilsudski zijn plan en beveelt de soldaten stand te houden aan de Weichsel (of Wisla) en de Wieprz, een bijrivier van de Wisla.

Op 12 augustus 1920 bereiken de Russen de Poolse verdedigingslinies. Op 13 augustus nemen ze Radzymin in en doorbreken daarmee de eerste Poolse linie. De Russen gaan door op hun elan en doorbreken ook al snel de tweede linie. Op 14 augustus nemen ze Ossow in. De Polen gaan in de tegenaanval, en Ossow wisselt in de daaropvolgende gevechten geregeld van bezetter. Op 15 augustus hebben de Polen Ossow en Radzymin heroverd.

Op 16 augustus 1920 vallen de soldaten van de Poolse generaal Rydz-Smigli de Russische posities aan langs de Wieprz. Zodra die posities zijn ingenomen, lanceren de Polen een grote tegenaanval. Ze delen zich op in vijf groepen. De eerste groep valt aan richting Mozyr aan de Pripjat, een tweede richting Minsk, een derde richting Mazowiecki. De vierde groep heeft als einddoel de garnizoenstad Brest-Litovsk en de vijfde gaat naar Siedlce.

De Russen moeten wijken voor de Poolse aanvallen. Het vierde Russische leger wordt op 29 augustus 1920 vernietigd in Kolno. De andere Russische legers kunnen zich enkel redden door te schuilen in Oost-Pruisen of de Njemen over te steken.

Daarmee is Warschau gered van een bolsjewistische invasie. En meer dan waarschijnlijk niet alleen Polen maar ook centraal-Europa van een bolsjewistische bezetting.

De Polen zijn deze overwinning in 2020 nog altijd niet vergeten. Daarvan getuigt de hashtag #Wiktoria1920 op Twitter.

bron : https://fr.wikipedia.org/wiki/Bataille_de_Varsovie_(1920)

VIIe Olympiade in Antwerpen

Op 14 augustus 1920 opent de zevende Olympiade in Antwerpen. Baron Edouard de Laveleye was het hoofd van het comité dat in 1913 het Internationaal Olympisch Comité moet overtuigen België te kiezen als gastland. In 1914 moet het IOC nog kiezen tussen de steden Antwerpen, Amsterdam, Rome en Boedapest. En dan breekt de Groote Oorlog uit

De Franse stad Lyon stelt zich in 1915 nog voor als mogelijke locatie voor de spelen, maar beslist dan toch Antwerpen te steunen als de stad tijdig bevrijd wordt om de spelen daar te laten doorgaan. Kort na de wapenstilstand van 11 november 1918 beslist het IOC Antwerpen te kiezen als locatie. Een uitvoerend comité gaat aan de slag op 17 april 1919 onder leiding van Henri de Baillet-Latour en Alfred Verdyck. De eerste steenlegging van het Olympisch stadion in Beerschot gebeurt op 4 juli 1919 door burgemeester Jan De Vos. Op 23 mei 1920 wordt het stadion voor de eerste keer in gebruik genomen.

De spelen duren van 14 augustus tot 12 september 1920.

bron : https://en.wikipedia.org/wiki/1920_Summer_Olympics

verdrag van Sèvres

Op 10 augustus 1920 ondertekenen de geallieerden en het Ottomaanse rijk het verdrag van Sèvres. Het is een vervolg op de wapenstilstand van Mudros van 30 oktober 1918. Dit verdrag zal uiteindelijk nooit uitgevoerd worden omdat Turkije het niet ratificeert.

De reden van de verwerping is de inhoud van dit verdrag. Daarmee zou het Ottomaanse rijk volledig opgedeeld worden onder de geallieerden. Maar onder de geallieerden was ook niet iedereen akkoord met de inhoud. Griekenland en Italië hadden tegengestelde belangen en eisten een groter deel op ten koste van elkaar.

Voor dit verdrag wordt ondertekend, zijn er al eerdere conferenties geweest waarop de verdeling telkens is bijgestuurd : conferentie in Londen (februari 1920) en in San Remo (april 1920). Griekenland heeft de uiteindelijke ondertekening niet afgewacht en bezet Smyrna (Izmir) al in mei 1919. Daarmee begint de Grieks-Turkse oorlog (lees meer op deze pagina).

Als de inhoud van dit verdrag in augustus 1920 bekend wordt gemaakt, stijgt de verontwaardiging bij de Turken en wint Kemal Atatürk er aanhangers bij in zijn gewapende verzet tegen dit verdrag. Als de Grieks-Turkse oorlog beëindigd wordt in 1922, zal het verdrag van Sèvres vervangen worden door het verdrag van Lausanne in 1923. Het feit dat de geallieerden een verdrag herschrijven om een voormalige verliezer van de Groote Oorlog tegemoet te komen, zal het strijdpunt worden van Adolf Hitler en zijn partij, de NSDAP.

bron : https://nl.wikipedia.org/wiki/Verdrag_van_S%C3%A8vres

Restoration of Order in Ireland Act

Op 9 augustus 1920 stemt het Britse parlement in met een nieuwe wet die bekend staat als de Restoration of Order in Ireland Act. Deze nieuwe wet moet het mogelijk maken het instorten van de burgerlijke overheid in Ierland tegen te gaan, nu het geweld hand over hand toeneemt. De wet voorvangt de gewone rechtbanken door militaire rechtbanken in die gebieden waar de IRA (Irish Republican Army) heel actief is. Bovendien komen militaire onderzoekscolleges in de plaats van de gewone lijkschouwersonderzoeken. Dit is vooral omdat de lokale autoriteiten sneller oordelen dat Britse soldaten aansprakelijk zijn voor het doden van Ierse burgers.

Het aantal veroordelingen loopt op tot 50 à 60 per week. Het aantal gevangenen stijgt maar ook het aantal mannen op de vlucht.
Deze mannen kunnen evenwel niet meer hun beroep uitoefenen en na de werkuren hun guerilla activiteiten opnemen. Daarom wijzigt de IRA van tactiek. Ze deelt deze mannen op de vlucht op in vliegende brigades. Hiermee kan ze sneller en meer hinderlagen leggen. Op 10 december 1920 zien de Britten zich genoodzaakt de krijgswet uit te vaardigen in een aantal counties. Hiermee moeten ze dus toegeven dat de Restoration of Order niet volstaat.

bron : https://en.wikipedia.org/wiki/Restoration_of_Order_in_Ireland_Act_1920

de antagonisten van de komende oorlog

Begin augustus 1920 komen de twee antagonisten van de komende wereldoorlog samen. Op 8 augustus 1920 spreekt Trotski op de tweede communistische internationale :

Met welke vreugde en trots voelen wij, de arbeiders van Moskou en gans Rusland dat de beste vechters van de werkende klasse van de wereld voor de tweede maal in ons land zijn kunnen samenkomen. We zijn in staat om dankzij onze ervaring hen te helpen hun wapens te smeden. Met jullie handen, kameraden, hebben we een vuur doen ontbranden in de smidse van Moskou. In dit vuur hebben we het proletarische staal witheet gemaakt,
we hebben het bewerkt met de hamer van onze proletarische sovietrevolutie. We hebben het gehard met de ervaring van de burgeroorlog en we hebben een uitstekend en onvergelijkbaar zwaard gemaakt voor het internationale proletariaat. We zullen onszelf bewapenen met dit zwaard en we zullen anderen bewapenen.
Wij zeggen tegen de arbeiders van de ganse wereld : “Wij hebben een sterk zwaard gemaakt in het vuur van Moskou. Neem het in jullie handen en steek het in het hart van het wereldkapitaal.”.

Daarop begint de ganse zaal te applaudiseren. Minder volk en minder applaus was er op een andere bijeenkomst die op 7 en 8 augustus 1920 doorging in Salzburg, Oostenrijk. Daar komen nationaal-socialisten van Duitsland, Oostenrijk en Tsjechië bijeen. Adolf Hitler is dan nog geen hoge functionaris in de partij maar als begenadigd redenaar heeft hij al de nodige invloed verworven. Op die tweedaagse wordt zijn voorstel aanvaard om de Deutsche ArbeiterPartei (DAP) om te dopen tot de National Sozialistische Deutsche ArbeiterPartij (NSDAP). Het symbool van die partij wordt de swastika of hakenkruis.

De Russische communisten hebben dan al de macht veroverd in het grootste deel van Rusland en zijn aan de winnende hand in de burgeroorlog. De NSDAP is dan nog een splinterpartij waar nauwelijks iemand van gehoord heeft. Maar 21 jaar later, op 22 juni 1941, valt Nazi-Duitsland de Sovjetunie binnen.

bronnen

https://www.marxists.org/history/international/comintern/2nd-congress/ch15.htm#v2-p205

https://www.sn.at/wiki/Deutsche_Nationalsozialistische_Arbeiterpartei

https://www.jewishvirtuallibrary.org/the-swastika

Gandhi en de non-coöperatie

Na het bloedbad in Amritsar in april 1919 (lees meer op deze pagina) stijgt de spanning snel in Indië. Gandhi wacht op het rapport van de overheid over het bloedbad waarbij Britse soldaten op een vreedzame betoging hebben gevuurd, met honderden doden en gewonden tot gevolg. Als het rapport mager blijkt en bepaalde hoger personen beschermd worden, roept Gandhi op tot non-coöperatie. Britse producten moeten geboycot worden. Eretitels moeten geweigerd worden en wie al Britse eretitels heeft, moet die teruggeven. Zo zendt Gandhi op 1 augustus 1920 de Kaiser-i-hind-medaille terug naar de Britse onderkoning van Indië bij wijze van protest.

Met dit terugzenden van een Brits ereteken wordt er een nieuwe beweging van non-coöperatie gestart. Indiërs worden opgeroepen niet meer samen te werken met Britten. Studenten verlaten Britse scholen en Indische ambtenaren leggen het werk neer. Deze beweging zal duren tot 1922 als de spanningen zo hoog oplopen dat een bloedig incident Gandhi aanzet om de beweging stop te zetten.

bron

https://www.gandhiashramsevagram.org/story-of-gandhi/chapter-18-jallianwalla-bagh-massacre.php