Maand: januari 2022

door

de ambitie van het fascisme

Op 25 januari 1922 sticht Benito Mussolini het maandblad “Gerarchia” (hiërachie). Aan dit maandblad werken onder meer mee Gioacchino Volpe, Ardengo Soffici, de historicus en jurist Arrigo Solmi, de kunstcritica Margherita Sarfatti,die gedurende jaren vertrouwelinge en minnares van Mussolini is.

In het eerste nummer omschrijft Mussolini de doelstelling van het maandblad Gerarchia of Hiërarchie als volgt : “HIERARCHIE betekent een schaal van menselijke waarden, verantwoordelijkheden, plichten, discipline; het betekent het innemen van “een strijdpositie tegen alles dat ernaar streeft – in de geest en in het leven – de noodzakelijke hiërarchieën te verlagen en te vernietigen”, functioneel voor elk systeem. Het FASCISME respecteert de traditie, maar kan niet stoppen voor hiërarchieën in verval die, nadat ze hun historische cyclus hebben uitgeput, nu niet in staat zijn hun leiderschapsfunctie uit te oefenen. In Italië moeten de hiërarchieën bij zonsondergang het bevel overgeven aan de nieuwe opklimmende hiërarchieën die uit het fascisme zijn voortgekomen. “.

bron : https://it.wikipedia.org/wiki/Gerarchia_(rivista)

door

Oproep tot evacuatie van Armeniërs

Op 5 januari 1922 verlaten het Franse leger en het Armeense legioen de streek rond Adana in Cilicië, Turkije na een bezetting van drie jaar. De positie van de Armeense minderheid wordt daarmee weer erg kwetsbaar.

Op 14 januari 1922 doet Paul Hymans een oproep om 120.000 Armeniërs te evacueren. Paul Hymans is minister van Buitenlandse Zaken tijdens de Groote Oorlog en heeft zich daardoor een reputatie weten te verwerven bij de geallieerden. Na de oorlog wordt hij de allereerste voorzitter van de Volkerenbond, voorloper van de Verenigde Naties. Het is in die hoedanigheid dat Paul Hymans een telegram voorleest tijdens een plenaire zitting. De telegram in kwestie bevatte de oproep die de Armeense katholieke patriarch had gestuurd naar de Belgische kardinaal Mercier om steun te krijgen van de Volkerenbond. Gabriel Hanotaux, vertegenwoordiger van Frankrijk bij de Volkerenbond, antwoordt dat Frankrijk ervoor zorgt dat de Armeense katholieken en andere christelijke minderheden in Cilicië beschermd worden en dat daarvoor 30 miljoen Franse frank is voorzien.

bron : https://en.wikipedia.org/wiki/January_1922#January_14,1922(Saturday)

Paul Hymans

door

Politieke onrust in de Ierse vrijstaat

In januari 1922 neemt de politieke onrust in de Ierse vrijstaat toe. Aanleiding tot de onrust is het Engels-Iers verdrag van december 1921 waarmee Ierland een vrijstaat geworden is. Het discussiepunt voor de Ieren onderling is het feit dat de Ierse vrijstaat onderdeel blijft van het Britse gemenebest. Sommige politiekers aanvaarden dit maar anderen blijven streven naar een volwaardige republiek en verwerpen daarom het recente verdrag.

Op 6 januari 1922 biedt Eamon de Valera zijn ontslag aan als president van het Ierse parlement, de Dáil . Hij maakt zijn standpunt zeer duidelijk en wil herkozen worden als president zodat hij zijn eis voor een Ierse republiek kan hard maken aan de onderhandelingstafel. En hij voegt eraan toe dat ze maar iemand anders moeten kiezen als president als ze genoegen nemen met de Ierse vrijstaat binnen het Britse gemenebest.

Op 9 januari volgt de herverkiezing : de Valera verliest nipt met 60 stemmen tegen 58. Op 12 januari volgt dan een gebaar van goede wil van de Britten : alle Ierse politieke gevangenen krijgen amnestie. Dit bericht betekent goed nieuws voor 1.010 Ierse gevangenen. Op 14 januari wordt het Brits-Ierse verdrag door het parlement in Dublin geraticifeerd met 64 stemmen tegen 57. Michael Collins wordt de voorzitter van de voorlopige regering van de Ierse vrijstaat. De Dublin Gazette, krant van de Ierse executieve, de vertegenwoordiging van de Britse overheid, verschijnt voor het laatst op 27 januari. Daarmee is de overgang naar de Ierse vrijstaat officieel een feit.

Maar Eamon de Valera legt zich niet neer bij deze feiten. De Ierse vrijstaat gaat hem niet ver genoeg en hij verzamelt aanhangers om zich die zijn standpunt delen. De politieke spanning stijgt daardoor en zal uitmonden in de Ierse burgeroorlog in juni 1922.

Ierse Vrijstaat in 1922

bronnen
https://en.wikipedia.org/wiki/%C3%89amon_de_Valera#Anglo-Irish_Treaty

https://en.wikipedia.org/wiki/January_1922


door

staking in Hong Kong

Op 12 januari 1922 begint een staking van zeemannen in Hong Kong, dan nog een Britse kolonie. Chinese zeemannen van Hong Kong en Caton (nu Guangzhou) staken om loonsverhoging af te dwingen. De lonen zijn nog steeds op het niveau van de oorlog gebleven terwijl de inflatie na de oorlog de prijzen omhoog heeft geduwd. Bovendien worden de Chinese zeemannen gediscrimineerd : voor hetzelfde werk worden buitenlandse zeemannen tot 80% meer betaald.

De staking komt niet onverwacht : in november 1921 heeft de Seamen’s Union van Hong Kong de eisen van loonsverhoging al op tafel van de werkgevers gelegd om de kloof van de lonen tussen Chinese en buitenlandse zeemannen te verkleinen. Als er geen tegemoetkoming komt, start de staking die al snel door 30.000 zeemannen wordt opgevolgd. In februari 1922 ligt er al voor meer dan 5 miljoen dollar aan goederen in de haven van Hong Kong te wachten op verscheping. En de Seamen’s Union laat het daar niet bij : ze probeert andere vakbonden en sectoren te overtuigen om aan te sluiten en zo een algemene staking te verkrijgen. Op 28 februari wordt de Emergency Regulations Ordinance als wet aangenomen door de regering van Hong Kong in de hoop de staking met uitzonderingswetten te breken. Maar het is al boter aan de galg. Hoewel de vakbonden en werkgevers aan het onderhandelen zijn, nadert de stad het stadium van anarchie : de vuilsnis wordt niet meer opgehaald, handelszaken zijn gesloten, het openbaar vervoer is tot stilstand gekomen en het voedsel gaat op rantsoen en wordt verdeeld aan de hand van voedselbonnen.

Na 52 dagen onderhandelen bereiken vakbonden en werkgevers een akkoord : op 5 maart 1922 stemmen de werkgevers in met een loonsverhoging van 15 tot 30 procent.

bron : https://en.wikipedia.org/wiki/Seamen%27s_strike_of_1922

door

Russische hongersnood

In 1921 en 1922 heerst er hongersnood in Rusland. De oorzaak moet niet ver gezocht worden : Rusland heeft al een zeer moeilijke periode achter de rug : de Groote Oorlog van 1914–1917, de burgeroorlog van 1918 tot 1920. De legers van de burgeroorlog, hebben de gewoonte om van het land te leven. Die dichterlijke omschrijving verwijst naar een eenvoudige werkwijze waarbij de soldaten een deel van het eten van de boeren afnemen. De boeren reageren hierop door minder te verbouwen. In het vruchtbare wolgagebied was de verbouwde oppervlakte in 1920 een kwart minder dan in 1917.

Het resultaat is hongersnood die duurt van 1921 tot 1922. De overheid is verplicht om in te grijpen want de hongerige boeren komen in de verleiding om het gezaaide graan op te eten, wat zou betekenen dat er het jaar daarop geen oogst zou zijn. En de bezittingen van de orthodoxe Kerk worden in beslag genomen. Dat levert 2,5 miljard roebel op, waarvan 1 miljard gaat naar de bestrijding van de hongersnood. De rest wordt uitgegeven aan propaganda voor de wereldrevolutie. Amerikaanse hulp wordt eerst geweigerd, maar daarna dan toch toegelaten. Het Internationale Comité van het Rode Kruis organiseert de voedseltransporten, ook vanuit Londen, en weet de hongerige Russen te bereiken. e hongersnood zal echter nog het ganse jaar 1922 duren en ook in 1923 zijn er nog streken die lijden onder de hongersnood. Tijdens de ergste periode zijn er ook gevallen van kannibalisme gemeld. Men schat dat er in totaal 5 miljoen Russen zijn gestorven door de hongersnood.

bron : https://nl.wikipedia.org/wiki/Russische_Hongersnood_(1921-1922)