Gustaaf Mus opgepakt wegens spionage

Mus_GustaafGustaaf Mus, een rijkswachter afkomstig uit Dudzele, wordt op 30 maart 1916 voor de eerste maal aangehouden, maar weet te ontsnappen. Alles speelt zich af in de pastorij van priester Octaaf Declercq, een medespion. Daags daarna (31 maart 1916) wanneer Gustaaf Mus een koerier in Gent wil ontmoeten, wordt hij definitief gearresteerd.

Gustaaf Mus was sinds 2 mei 1915 terug in België, na een verblijf in een Engels ziekenhuis om te herstellen van een schot in zijn dijbeen. Onmiddellijk na zijn terugkeer in het bezette België begint hij een spionagenetwerk op te zetten onder de naam Service des Ambulants, dat uiteindelijk meer dan honderd mensen zal tellen. Daarnaast houdt hij zich ook bezig met sabotagedaden zoals het doen ontsporen van treinen en het ontregelen van trein- en tramsignalen.

Zowel Gustaaf Mus als priester Octaaf Declercq worden terechtgesteld in Gent op 11 augustus 1916.

bronnen
oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gustaaf_Mus
http://wo1dudzele.brugseverenigingen.be/JUWEELTJES/GUSTAAFMUS

 

Kresten Andresen hoort over de honger in Duitsland

Kresten Andresen is een Deen, die de pech heeft in voormalig Deens gebied in Sleeswijk-Holstein te wonen. Sinds de tweede Duits-Deense oorlog (1864) is het gebied van Denemarken naar Duitsland verhuisd. En dus kent het Duitse leger ook heel wat Deenstaligen. Peter Englund heeft de brieven en dagboeken van Kresten Andresen gelezen en noteert voor 28 maart 1916 het volgende.

Kresten Andresen beleeft zijn twintigste maand in uniform in Montigny, Frankrijk en is zijn oude hoop op een snelle vrede gaan verliezen. Hij is zeker niet de enige die frustratie voelt over deze oorlog die maar blijft doorzieken tegen steeds hogere kosten. In alle oorlogvoerende landen heerst inflatie en gebrek aan levensmiddelen, maar de hardst getroffen landen – naast Rusland – zijn Duitsland en Oostenrijk-Hongarije. Niet alleen de zeeblokkade van de geallieerden blijkt moorddadig effectief, ook de proviandering is getroffen door een administratieve lichtzinnigheid, door gebrek aan vervoer en door het feit dat zo veel boeren en landarbeiders onder de wapenen zijn geroepen.

Andresen heeft andere soldaten ontmoet die zijn teruggekeerd van hun verloven en ontstellende verhalen hebben gehoord.

Iemand vertelde over iets dat nog het meest op oproer leek in Bremen, waar grote hordes vrouwen etalages stuksloegen en de winkels bestormden.  Mortensen uit Skibelund heeft een man uit Hamburg ontmoet die thuis was weggegaan terwijl hij nog vier dagen van zijn verlof over had, omdat zijn vrouw hem niet meer te eten kon geven.

bronnen
Peter Englund, de schoonheid en het verdriet van de oorlog, Spectrum

http://denstorekrig1914-1918.dk/28-marts-1916-kresten-andresen-bange-overgaa-andre-regimenter/

HungerErsterWeltkrieg

 

 

Britse actie bij Sint-Elooi

De Britten laten op 27 maart 1916 om 4u15 zes ondergrondse mijnen ontploffen op de Mound, bij Sint-Elooi. Zonder voorafgaand artillerievuur rukken de Britten vervolgens op. Sommige Duitsers zijn gedood door de ontploffingen, anderen blijken niet meer in staat om weerstand te bieden. Daarnaast worden er nog 193 soldaten en 5 officieren in hechtenis genomen en ondergebracht in het dorpsschooltje van Dikkebus.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds
foto komt van http://www.c3iopscenter.com 

27March1916StEloiCratersWWI.jpg

de honger laat zich voelen

Het tekort aan voedsel rukt op, zo moet ook Stijn Streuvels vaststellen :

Het kan zo niet langer voortduren, is de algemene overtuiging. De honger zal een eind maken aan de oorlog. Want bij de soldaten is het nog slechter gesteld dan bij de burgers. Men hoort het langs alle kanten, waar ze ingekwartierd zijn. De mensen geven van hun eigen kost omdat ze medelijden hebben met de dutsen.

Zo-even vertelt mijn gebuur dat de manschappen voor alle voedsel een soort soep kregen waarin een paar pruimen te zwemmen lagen. Vandaag was er een ander soort soep met twee stukjes aardappel. Een stuk droog brood daarbij maakt het menu uit voor de hele dag. En de officieren, die krijgen nu ook geen boter meer op hun brood.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

Kuechendienst

Oostends schip redt Noorse drenkelingen

Ongeveer 20 mijl ten zuidzuidoosten van Main Head verplicht een Duitse U-boot op 23 maart 1916 de vijf bemanningsleden van de Noorse bark Chaema om in hun reddingssloep te stappen. Na een korte beschieting met kanonvuur zinkt het Noorse vaartuig. De op zee dobberende Noren worden opgemerkt door de Oostendse Marcella, die hen aan boord neemt en naar Milford brengt.

Opmerkelijk : begin februari 1917 wordt de Marcella zelf het slachtoffer van een Duitse onderzeeër. Alle elf bemanningsleden van de bemanning overleven het hachelijke avontuur.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

Versenkbares 7,5cm-U-Boot-Geschütz

U-68 verrast door Q-schip

22 maart 1916 : nog maar zes dagen onderweg tijdens zijn allereerste patrouille zinkt de Duitse onderzeeër U-68 een eind voor de Zuid-Ierse kust, na treffers van het Britse Q-schip Farnborough. Geen enkele van de 38 opvarenden overleeft.

Q-schepen, zo genoemd naar de eerste letter van hun thuishaven, Queenstown in Ierland, waren een soort van lokvogelschepen. Ze zagen eruit als doodgewone vrachtschepen, maar waren voorzien van een goed verborgen bewapening. Meestal opereerden ze in hun eentje – om geen argwaan te wekken – in een gebied waar een Duitse onderzeeër opgemerkt was.

Kapiteins van Duitse duikboten gingen spaarzaam om met het beperkte aantal torpedo’s aan boord, die onder water afgevuurd konden worden. Als ze een onschuldig ogend vrachtschip opmerkten, kwamen ze liever boven water om het te beschieten met hun andere wapens.

bronnen
oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds
http://historyhubulster.co.uk/first-sinking-u-boat-q-ship-around-irish-coast-22-march-1916/

U 53 im Kampf mit der U-Boot-Falle.jpg

Russen vallen aan bij het Narotsjmeer

Russen vallen aan bij het Narotsjmeer

Om de Duitse druk op het Franse leger rond Verdun wat te verminderen, lanceren de Russen op 18 maart 1916 een aanval op het Duitse leger bij het Narotsjmeer. Deze strategie was afgesproken in Chantilly in december 1915. De wat laattijdige Britse aanval bij de Somme vanaf 1 juli 1916 maakt ook deel uit van deze geallieerde strategische aanpak.

In de wijde omgeving van het Narotsjmeer brengen de Russen 1,5 miljoen manschappen in stelling tegenover 1 miljoen Duitse. De eerste grote Russische aanval op 18 maart 1916, over een ondergrond die geleidelijk ontdooit, blijft in de modder steken. De gevechten duren nog voort tot 30 april 1916, maar eigenlijk wordt er nauwelijks terreinwinst geboekt, terwijl de Duitsers geen troepen terugtrekken rond Verdun. Globaal vallen er bij de Russen ook veel meer doden dan bij hun tegenstrevers.

bron : oorlogskalender 2014-2018, davidsfonds

lake-naroch-offensive-march-18-april-1916

 

 

 

Maandenlange gevechten om le Mort-Homme

Precies twee weken na het begin van de slag om Verdun richt een deel van de Duitse acties zich op de Franse versterkingen op de linker Maasoever. Hoofddoel van de Duitse aanval is het Bois Bourrus, waar een flink pak Franse artillerie wacht. Vooraleer die plek aan te pakken moeten de Duitsers evenwel eerst de heuvel met de naam Le Mort-Homme proberen in te nemen. Omdat die heuvel binnen het vuurbereik ligt van de artillerie op de Côte 304, zou die heuvel er eerst aan moeten geloven.

Drie volle maanden duurt het eer de Duitse troepen hun doel bereikt hebben. De verliezen en het menselijk leed aan beide zijden zijn onnoemelijk. In de daaropvolgende maanden zal deze heuvel nog meer dan eens in andere handen vallen.

Verdun_15_03_1914_Toter_Mann

de vijfde slag aan de Isonzo

Nu de strijd om Verdun zeer zwaar wordt voor het Franse leger, zoekt generaal Joffre steun bij de bondgenoten om elders ook offensieven te starten. Dat moet voorkomen dat de Duitsers teveel soldaten naar Verdun kunnen sturen. De Italianen starten daarom een vijfde offensief bij de Isonzo-rivier. Het offensief start op 9 maart 1916 en is vooral gericht op de inname van de stad Gorizia. De Italianen zijn echter te snel in de aanval gegaan en hun gebrek aan manschappen en vooral artillerie weegt door tijdens de slag. Door het aanhoudende slechte weer ziet generaal Cadorna zich genoodzaakt om op 17 maart 1916 het offensief te stoppen. Het zal duren tot augustus 1916 voor er terug een slag aan de Isonzo zal plaatsvinden.

bronnen :
http://www.firstworldwar.com/battles/isonzo5.htm
http://www.fotoshootwo100.com/article.php?id=277

battles-of-isonzo.jpg

 

Inkwartiering in Ingooigem

Stijn Streuvels ziet op 10 maart 1916 de soldaten arriveren die in Ingooigem moeten worden ingekwartierd.

Ze komen aan in de avond en het is een vreemd spektakel, die grijze zwerm in de deemstering. Het zijn versleten, moegegane mannen met doorgezakte leden onder de vracht van hun zware ransels, met slepende benen, haveloos gekleed en vuil. Op hun wezen en in de ogen zie je de gelatenheid van een trekhond die na een lange vermoeiende toch de belofte voelt van uitgespannen te worden en de verwachting zich te mogen neerleggen.

Op de deuren is het bekende schrift met krijgt en kan men zien hoeveel mannen in elk huis wonen, met onder aan het nummer van het legerkorps en het regiment.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

bataille-frontieres-allemands.jpg