Amerikaans persoon

door

laatste zeppelinaanval op Londen

Door de opkomst van nieuwe en beter bewapende vliegtuigtypes en door de verbeterde grondafweer vermindert de militaire slagkrach van de zeppelins. In de nacht van 4 op 5 augustus 1918 doen de Duitsers een nieuwe poging om Londen te bombarderen vanuit een zeppelin. Het wordt de laatste.  

Van de vijf toestellen die op weg zijn naar Londen onder bevel van Peter Strasser, wordt het eerste boven de Noordzee uit de lucht gehaald door twee toestellen van de RAF. Op nauwelijks een minuut is het luchtschip volledig door vuur verteerd. Niemand van de 23 bemanningsleden overleeft de aanval. De overige vier schepen ontdoen zich boven de zee van hun bommen en maken rechtsomkeer.  

Tijdens de oorlog ondernamen zeppelins 26 raids op Londen. Negen daarvan raakten er ook werkelijk. Op de grond lieten 567 mensen het leven tijdens die bombardementen, terwijl er 1358 gewonden vielen. 

Bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds 

Onderstaande schilderij is van William Lewis, getiteld “death of Peter Strasser”.

 WilliamLewis_DeathofPeterStrasser_1918

door

Elliot Springs in actie boven Oostende

Elliot Springs, een van de meest succesvolle Amerikaanse gevechtspiloten, begeleidt op 3 augustus 1918 met zijn eskadron een aantal bombardementsvliegtuigen op weg naar Brugge. In de buurt van Oostende proberen drie Duitse Fokkers de formatie langs boven aan te vallen. Elliot Springs schiet er een neer en drijft de andere twee op de vlucht. 

Elliott_White_Springs_1918.pngVoor een ietwat gelijkaardige actie, bijna drie weken later in Bapaume (Frankrijk), ontvangt hij het Distinguished Flying Cross. Alleen zijn de aanvallers hier met zijn vijven, waarvan Springs er twee neerhaalt. Gebrek aan munitie dwingt hem te landen maar hij stijgt weer op en haalt nog een derde vijandelijk toestel neer.
Na de oorlog verwerft Elliot Springs bekendheid als schrijver. Zijn eerste boek Warbirds, gebaseerd op oorlogsgebeurtenissen, is meteen een succes. 

Bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds 

 

door

Hemingway raakt gewond

Ernest Hemingway, winnaar van de Nobelprijs literatuur in 1954, wil ook zijn steentje bijdragen tot de oorlog maar wordt afgekeurd, mogelijk omwille van zijn ogen. Hij gaat dan maar werken als ambulancier bij het Rode Kruis.

Op 8 juli 1918 loopt Hemingway tijdens zijn werkzaamheden als ambulancier aan het Italiaanse front zware verwondingen op door mortiervuur. Ze zullen hem ongeveer een half jaar hospitaal kosten. Hij was nauwelijks een maand aan het front.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

Ernest_Hemingway_in_Milan_1918_retouched_3

 

door

slag bij Le Hamel

De slag bij Le Hamel is niet van doorslaggevende betekenis voor de oorlog, maar toch is het een bijzondere veldslag. Niet alleen wonnen de geallieerden deze strijd in minder dan twee uur, dit is ook een beroemd voorbeeld van een all arms battle. Ter ondersteuning van de oprukkende infanterie worden alle andere wapens ingezet : artillerie, machinegeweren, communicatie-eenheden, zelfs gevechtstanks (nieuwe, wendbare Britse tanks) en ook transporttanks.

De man achter dit succes is de nieuwe bevelhebber van het Australische legerkorps, luitenant-generaal John Monash. Nog opmerkelijk is dat hier voor het eerst tijdens deze oorlog een Amerikaanse militair een eremedaille verdient : korporaal Thomas Pope, die een nest van machinegeweren bestormt, verschillende leden ervan doodt met een bajonet en met zijn geweer de anderen in bedwang houdt tot er assistentie komt om hen gevangen te nemen.

De ansichtkaart hieronder is op basis van een tekening van de Engelsman Alfred Pearse.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

A_Pearse_Capture_of_Hamel

 

door

geallieerde interventie in Rusland

Een gezamenlijke Brits-Franse troepenmacht bezet op 23 juni 1918 de noord-Russische haven Moermansk als steun aan de troepen die strijden tegen de bolsjewistische regering. Soortgelijke bezettingen volgen : Archangel en Vladivostok worden beide in augustus 1918 bezet, de laatste door een contingent VS-soldaten.

De twee VIS-regimenten in Vladivostok staan onder het bevel van generaal William Graves. In tegenstelling tot zijn bondgenoten in het noorden heeft hij stikte orders gekregen niet tussenbeide te komen in de interne Russische zaken. Hij moet verhinderen dat de Japanners, die een garnizoen in Vladivostok hebben, de haven voorgoed bezetten. Voorts moet hij helpen bij de repatriëring van 100.000 Oostenrijks-Hongaarse gevangenen, later bekend als het Tsjechisch Legioen.

VS-soldaten bewaken gedeeltelijk de transitorische spoorlijn om een mogelijke evacuatie van het Tsjechisch Legioen te vergemakkelijken. Ze raken echter betrokken bij schermutselingen tussen bolsjewisten en anti-bolsjewisten. De Amerikanen zullen nog tot april 1920 in de streek verblijven.

bron : Ian Westwell, de eerste wereldoorlog dag na dag, deltas

1194px-Wladiwostok_Parade_1918

door

gevechten om het bos van Belleau

Geallieerde soldaten, vooral Amerikaanse, zetten op 6 juni 1918 een gezamelijke aanval op om de Duitsers te verdrijven uit het bos van Belleau, een bosgebied van ruim een vierkante kilometer groot op zowat 8 kilometer van Château-Thierry bij de Marne.

Amerikaanse mariniers van de 2e divisie beginnen de aanval over open terrein in de richting van het bos, van waaruit Duitse stellingen hen zwaar beschieten. Op het einde van deze eerste dag van de slag om het bos van Belleau tellen de Amerikanen ongeveer duizend slachtoffers, terwijl de Duitsers nog stevig in het bos zitten.

In de loop van de volgende drie weken zal het bos van Belleau meermaals in andere handen komen, maar bij het einde van deze slag, op 26 juni 1918, is het terrein Amerikaans gebied. Uitgedrukt in mensenlevens en leed betalen ze daarvoor een hoge prijs : tienduizend doden, gewonden en vermisten.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

De tekening hieronder is van de Amerikaan Georges Scott. Het bos van Belleau is voor de Fransen “le bois de Belleau” en voor de Amerikanen “Belleau wood”.

Scott_Belleau_Wood

door

gevleugelde woorden van Lloyd Williams

LloydWilliams_19180601Kapitein Lloyd W. Williams van de Amerikaanse mariniers spreekt op 1 juni 1918 de meest gevleugelde woorden van de eerste wereldoorlog uit. Nadat de Amerikanen erin slagen de Duitse soldaten af te stoppen zuidelijk van het Bois de Belleau, adviseert een Franse officier hen om zich terug te trekken.

Williams zou geantwoord hebben :”Retreat ? Hell, we just got here !”. In vrije vertaling :”Terugtrekken ? We zijn hier net, verdomme !”.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds