Op 29 juni 1922 koppen de Duitse kranten “namen van Rathenaus moordenaars ontdekt”. Als de kranten openen met de beschrijvingen van de daders, wordt nog dezelfde dag de chauffeur van de aanslag Ernst Werner Techow gearresteerd op een landgoed bij Frankfurt an der Oder. Erwin Kern en Hermann Fischer, de moordenaars van de Königsallee, zijn weliswaar nog niet gepakt maar de landelijke verspreiding van hun signalement ondermijnt hun zelfverzekerdheid.
De vlucht van Fischer en Kern is een wilde achtervolgingsjacht kriskras door Duitse landstreken, met hectische aftochten en veel wisselingen van kleding, valse sporen, afleidingsmaneuvers en tegenwerking. Door de golg van arrestaties zijn er gaten gevallen in het netwerk van Organisation Consul en is haar kracht zodaning verzwakt dat ze de twee mannen niet meer kan opvangen.
Half juli vraagt jurist Hans Wilhelm Stein een onderhoud met de leider van het geheime verbond Hermann Ehrhardt, de beroemde “Consul”. Stein vertelt Ehrhardt dat Erwin Kern en Hermann Fischer na een dagenlange vlucht bij hem in kasteel Saaleck onderdak hebben gevonden. Maar dan laat hun intuïtie de twee vluchters op het laatste moment in de steek.
Op 16 juli 1922 melden twee vakantiegangers op het politiebureau in Halle dat ze een licht hebben gezien in de woontoren van kasteel Saaleck, terwijl de kasteelheer op reis is. Tijdens een wandeling hebben ze daar twee jonge mannen gezien die eruitzien als de mannen op de opsporingsaffiches.
Drtig politiemannen omsingelen het kasteel, belegeren de woontoren en nemen gewapend met vuurwapens hun posities in. Fischer en Kern, overrompeld doordat ze ontdekt zijn,verschansen zich op de derde verdieping en klimmen vandaaruit naar het dakplatform. Een van hen roept nog :”We weten hoe we moeten sterven, wij sterven voor onze idealen, onze opvolgers komen eraan.”. Daarna trekken ze zich terug in de toren.
Een politieman vuurt met een karabijn enkele schoten in de richting van het torenvenster op de bovenste verdieping. Kern wordt door een van de schoten in zijn hoofd getroffen en zakt met zijn rug tegen de muur op de grond. Fischer sleept zijn kameraad naar het bed en tilt hem erin. Daarna gaat hij naast hem liggen en schiet zichzelf dood. Als de politiemensen de deur naar de bovenste verdieping openbreken, komen ze terecht in een onwerkelijke mise-en-scène, die door politiefotografen is vastgelegd.
bron : Florian Huber, de wraak van de verliezers, Hollands Diep
Martinus Evers 