Ottomanen ondertekenen wapenstilstand

Aan boord van de HMS Agamemnon ondertekenen het Ottomaanse Rijk en Groot-Brittannië (namens de geallieerden) op 30 oktober 1918 de wapenstilstand van Mudros. Het schip ligt voor anker in de haven van Mudros, op het Griekse eiland Limnos. Vandaar de naam van het verdrag.

De voornaamste bepaling van het verdrag is dat het Ottomaanse Rijk zich moet terugtrekken binnen de grenzen van voor de oorlog. Daarnaast krijgen de geallieerden diverse strategische punten in handen, zoals forten, spoorlijnen, de tunnels van het Taurusgebergte… Het Ottomaanse leger wordt gedemobiliseerd. Ook krijgen ze het recht om de zes Armeense provincies te bezetten in geval van wanorde.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

Agamemnon_at_Mudros

matrozenmuiterij in Kiel

In Wilhelmshaven is er al enige tijd onrust onder de mariniers, maar in de loop van de nacht van 29 oktober 1918 breekt een regelrechte muiterij uit. Sommige bemanningen weigeren orders, anderen aan boord van drie schepen van het 3e eskader weigeren het anker te lichten, terwijl er in het 1e eskader sabotage is. De militaire overheid laat 47 leiders van de opstand opsluiten.

In de loop van de volgende dagen groeit de steun voor de muitende manschappen, ook in de haven van Kiel. Ze vragen de vrijlating van de gevangenen, er zijn grote volksvergaderingen en demonstraties, de slogan “Frieden und Brot” (vrede en boord) duikt op, arbeiders sluiten zich aan… Er volgt een schietpartij waarbij zeven doden vallen. Uiteindelijk gaat deze muiterij over in een opstand. het einde van de monarchie is nabij.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

A5E9462D-0E4A-45E1-AD46-C874317EF6AF

 

 

 

Sulzbach op zoek naar de juiste trein

Herbert Sulzbach, luitenant bij de Duitse artillerie, is op zoek naar de juiste trein na zijn verlof.

22 oktober 1918 : Ik reis verder naar Hirson en verneem dat onze 9e infanteriedivisie is overgegaan van het 1e naar het 18e leger. Het is gelegerd tussen Solesmes en Le Cateau, eens te meer, of beter zoals gewoonlijk, op één van de heetste plekken van de gevechten die momenteel woeden.

23 oktober 1918 : Het is bijna onmogelijk om voorbij Hirson te geraken, aangezien enkel een klein aantal treinen naar het front vertrekt. Het merendeel wat je ziet zijn transporten die van het front terugkomen. Uiteindelijk kunnen een andere officier en ikzelf toch een trein nemen die ons naar Avesnes neemt.

24 oktober 1918 : Avesnes ! Mijn oude militaire hospitaal waar ik in februari 1917 was ! Een zeer aangename streek, die toen nog in de achterste linies lag, is nu een oorlogszone geworden. Ik trek verder naar Le Trichou waar mijn afdeling is gelegerd. Heerlijk weerzien met mijn kameraden en ik stel blij vast dat niemand lijdt onder een slecht moreel.

27 oktober 1918 : Vandaag krijgen we slecht nieuws. Ludendorff is ontheven uit zijn functie. En keizer Wilhelm zal hem weldra volgen. Voor ons frontsoldaten zijn dit de twee ergste gebeurtenissen die konden voorvallen.

28 oktober 1918 : Om 6 uur ’s morgens valt de vijand de linkervleugel van onze sector aan en hij wordt afgeslagen. Het lijkt allemaal een nutteloze inspanning. Hoeveel plichtsgetrouwheid en inspanningen van duizenden mannen zitten er in dat kleine woordje “afgeslagen”. Niemand thuis heeft daar enig idee van. Akelige scènes in de Reichstag : we zijn op de kortste weg naar de ondergang, net zoals Bulgarije en Oostenrijk. Het is afschuwelijk.

bron : Herbert Sulzbach, with the German guns, Pen & Sword military

DuitseTrein_01

 

de oorlogsschade bekeken

Weer maakt Emiel Selschotter op 28 opktober 1918 een fietstocht in de wijde omgeving van zijn dorp Alveringem en bekijkt de oorlogsschade.

Fietstoch naar Lo, Nieuwkapelle, Avekapelle, Diksmuide en Pervijze. De vernieling is ongehoord groot. Huis noch hofstee, haag noch heg, bos noch boom bleeg gespaard. De school wordt gesloten vanwege de Spaanse griep.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

PERVIJZE       " Oorlog 1914-1918 "

 

de krachttoer van William Barker

Canada’s meest legendarische gevechtspiloot, William Barker, haalt op 27 oktober 1918 zijn bijzonderste krachttoer uit. Deze vlucht is zijn laatste voor hij aan het hoofd komt van de opleiding voor jachtpiloten.

na een patrouille boven het bos van Momal (noord-Frankrijk) klimt William Barker met zijn Snipe naar grotere hoogte, dit in tegenstelling tot het bevel om terug te keren naar de basis. Op 6400 meter hoogte ziet hij een Duitse tweezitter en hij doodt de waarnemer, terwijl de piloot ontkomt met zijn parachute.

Een andere Duitse Fokker jaagt Barker op en hij wordt getroffen in de rechterdij. Tijdelijk verliest hij het bewustzijn. Wanneer hij opnieuw helder is, vliegt hij midden in een formatie van Duitse toestellen, die hem van alle kanten aanvallen. Barker krijgt een schot on de linkerdij, maar slaagt erin om twee Duitse vliegtuigen te doen neerstorten. Zwaargewond bereikt hij Groot-Brittannië waar hij crasht bij de landing.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

WilliamBarker_19181027

gasaanval op Avelgem

Terwijl de Britten op 26 oktober 1918 Avelgem innemen, gaan de Duitse beschietingen door. Een van die bommen, gevuld met gifgas en afgeschoten vanaf de Kluisberg, komt terecht op een waterput en slaat een gat in de kelder van brouwerij Deproost, waar veel burgers zich verschuilen. De gevolgen zijn verschrikkelijk : van de 54 aanwezigen sterven er 49, onder hen ook volledige gezinnen.

In dezelfde straat, de Leopoldstraat, speelt zich iets gelijkaardigs af in het rusthuis. Veel bewoners hebben zich teruggetrokken in de kelder, maar worden daar aangetast door het gifgas. Engelese militairen brengen de overlevenden naar het veiligere Kortrijk.

bronnen
oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds
https://historiek.net/duitse-gasaanvallen-op-west-vlaamse-burgers/84541/

Avelgem_19181026

 

 

de slag om Vittorio Veneto

De Italiaanse opperbevelhebber, generaal Armando Diaz, lanceert vanuit zijn linie bij de Piave een offensief op de Oostenrijks-Hongaarse troepen in noord-Italië. Met zijn 4e leger wil hij doordringen tot het centrum van de Oostenrijks-Hongaarse linie in de buurt van Monte Grappa, terwijl het 8e leger, gesteund door het voornamelijk Brits-Franse 10e en 12e leger, koers zet naar de stad Vittorio Veneto.

De Italianen nemen deel aan de slag van Vittorio Veneto met 57 divisies, waaronder drie Britse en twee Franse, gesteund door 7700 stuks geschut. De Oostenrijks-Hongaarse soldaten, waarvan het moreel op een laag pitje staat, rukken aan met 52 divisies en 6030 artilleriestukken.

De Oostenrijks-Hongaren slagen erin de opmars van het Italiaanse 4e leger vanaf Monte Grappa te blokkeren. Middelpunt van de strijd is echter Vittorio Veneto. Aanvankelijk verloopt de strijd goed voor het Oostenrijks-Hongaarse 6e leger, dat de opmars van het Italiaanse leger blokkeert wanneer dat laatste de Piave probeert over te steken.

Het 12e leger van de Franse generaal Jean Graziani krijgt echter vaste voet aan de grond aan de Oostenrijks-Hongaarse zijde van de Piave, evenals het 10e leger van de Britse generaal graaf van Cavan. Op 28 oktober 1918 zijn beide bruggenhoofden ingenomen en kunnen de Brits-Franse troepen verder bouwen op hun successen.

bron : Ian Westwell, 1914-1918 – de eerste wereldoorlog dag na dag, Deltas

Battaglia_Vittorio_Veneto

Britse doorbraak aan de Selle

Britse troepen krijgen in de periode tussen 17 en 31 oktober 1918 de bovenhand op de Duitse verdedigers bij de Selle en nemen 20.000 soldaten krijgsgevangen. Tegen het einde van oktober hebben ze de Duitsers over een front van 32 kilometer teruggedrongen tot achter de Schelde.

Om de zich terugtrekkende Duitsers blijvend onder druk te zetten, zet de legergroep Vlaanderen onder bevel van de Belgische koning Albert haar aanval vanuit Ieper voort.

bron : Ian Westwell, 1914-1918 – de eerste wereldoorlog dag na dag, Deltas

Selle_Octobre1918

tweede fase Maas-Argonne offensief

De tweede fase van het Amerikaans-Franse Maas-Argonne offensief  begint op 14 oktober 1918, na een periode van reorganisatie waarin de VS-troepen verdeeld worden over twee nieuwe legers : het 1e onder generaal Hunter Liggett en het 2e aangevoerd door generaal Robert Lee Bullard. Generaal John Pershing voert het algemene bevel over de twee legers.

Het 1e leger van Liggett rukt in een gestadig tempo noordwaarts op ondanks heftig Duits verzet. Het 2e leger van Bullard trekt in noordoostelijke richting tussen de Maas en de Moezel. Om de Fransen en Amerikanen tegen te houden moeten de Duitsers noodgedwongen versterkingen aanvoeren vanuit andere bedreigde gebieden aan het westfront. Alle partijen lijden zware verliezen tijdens deze strijd, die tegen het einde van oktober uitsterft. Pershings troepen hebben echter de Duitse derde en laatste verdedigingslinie doorbroken.

Het Maas-Argonne effensief wordt begin november hervat na een rust- en versterkingsperiode.

bron : Ian Westwell, 1914 – 1918 – de eerste wereldoorlog dag na dag, Deltas

Maas_Argonne_Offensieven_Kaart

bevrijders hartelijk onthaald

Op 20 oktober 1918 bevindt Arthur Pasquier zich ergens in een dorpje op de grens van West- en Oost-Vlaanderen. De bevolking ontvangt het oprukkende Belgische leger hartelijk.

De bevolking is bewonderenswaardig : ondanks de heersende voedselschaarste in het heroverde België biedt ze de soldaten een warm onthaal, spijs en drank aan. In het dorp waar we ons nu bevinden, zijn drie herbergiers erg vriendelijk geweest voor de Duitsers. De kolonel verbiedt de toegang tot alle drankgelegenheden. Maar soldaten, geleid door landbouwers, zijn vlug klaar met het inbeuken van deuren en het stuk meppen van ruiten, om alles kort en klein te slaan op die verdachte plaatsen. De schijnheilige tranen van de meisjes kunnen deze rechtsvoltrekkers niet afremmen.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

bevrijding_van_het_krekedal