incident in Chauri Chaura

Vanaf 1920 is er onder leiderschap van Mahatma Gandhi een protestbeweging actief die iedere samenwerking met de Britten afwijst tot India onafhankelijk is. Deze beweging van non-coöperatie pleit voor burgerlijke ongehoorzaamheid en andere niet-gewelddadige acties om het de Britten in India niet gemakkelijk te maken.

Op 2 februari 1922 zijn er protestacties gericht tegen de hoge voedselprijzen. Demonstranten worden in mekaar geslagen en de leiders van de actie worden gearresteerd en naar het commissariaat van Chauri Chaura gebracht. Daarop volgt een nieuwe portestactie op 4 februari 1922. De politieagenten schieten in de lucht als waarschuwing maar dit maakt de menigte alleen maar meer vastberaden en de betogers beginnen stenen te gooien naar de agenten. Daarop geeft de commissaris het bevel om gericht te schieten. Daarbij vallen drie doden en verschillende gewonden. De agenten trekken zich terug in het commissariaat voor de woedende menigte die het gebouw in brand steekt. Bij de brand verliezen 22 agenten het leven.

Dit incident blijft niet zonder gevolgen. De Britse koloniale autoritreiten roepen de staat van beleg af. Mahatma Gandhi van zijn kant begint aan een vijfdaagse vastenperiode om boete te doen voor wat hij zijn aandeel acht in dit incident. Blijkbaar heeft hij het Indiase volk niet voldoende voorbereid om steeds geweldloos te handelen ongeacht de omstandigheden. Zijn mening wordt ook gedeeld door zijn partij, de Indian National Congress, die op 12 februari 1922 een einde stelt aan de beweging van non-coöperatie. Op 10 maart 1922 arresteren de Britten Gandhi en hij wordt veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf.

bron : https://en.wikipedia.org/wiki/Chauri_Chaura_incident

staking in Hong Kong

Op 12 januari 1922 begint een staking van zeemannen in Hong Kong, dan nog een Britse kolonie. Chinese zeemannen van Hong Kong en Caton (nu Guangzhou) staken om loonsverhoging af te dwingen. De lonen zijn nog steeds op het niveau van de oorlog gebleven terwijl de inflatie na de oorlog de prijzen omhoog heeft geduwd. Bovendien worden de Chinese zeemannen gediscrimineerd : voor hetzelfde werk worden buitenlandse zeemannen tot 80% meer betaald.

De staking komt niet onverwacht : in november 1921 heeft de Seamen’s Union van Hong Kong de eisen van loonsverhoging al op tafel van de werkgevers gelegd om de kloof van de lonen tussen Chinese en buitenlandse zeemannen te verkleinen. Als er geen tegemoetkoming komt, start de staking die al snel door 30.000 zeemannen wordt opgevolgd. In februari 1922 ligt er al voor meer dan 5 miljoen dollar aan goederen in de haven van Hong Kong te wachten op verscheping. En de Seamen’s Union laat het daar niet bij : ze probeert andere vakbonden en sectoren te overtuigen om aan te sluiten en zo een algemene staking te verkrijgen. Op 28 februari wordt de Emergency Regulations Ordinance als wet aangenomen door de regering van Hong Kong in de hoop de staking met uitzonderingswetten te breken. Maar het is al boter aan de galg. Hoewel de vakbonden en werkgevers aan het onderhandelen zijn, nadert de stad het stadium van anarchie : de vuilsnis wordt niet meer opgehaald, handelszaken zijn gesloten, het openbaar vervoer is tot stilstand gekomen en het voedsel gaat op rantsoen en wordt verdeeld aan de hand van voedselbonnen.

Na 52 dagen onderhandelen bereiken vakbonden en werkgevers een akkoord : op 5 maart 1922 stemmen de werkgevers in met een loonsverhoging van 15 tot 30 procent.

bron : https://en.wikipedia.org/wiki/Seamen%27s_strike_of_1922

Gandhi en de non-coöperatie

Na het bloedbad in Amritsar in april 1919 (lees meer op deze pagina) stijgt de spanning snel in Indië. Gandhi wacht op het rapport van de overheid over het bloedbad waarbij Britse soldaten op een vreedzame betoging hebben gevuurd, met honderden doden en gewonden tot gevolg. Als het rapport mager blijkt en bepaalde hoger personen beschermd worden, roept Gandhi op tot non-coöperatie. Britse producten moeten geboycot worden. Eretitels moeten geweigerd worden en wie al Britse eretitels heeft, moet die teruggeven. Zo zendt Gandhi op 1 augustus 1920 de Kaiser-i-hind-medaille terug naar de Britse onderkoning van Indië bij wijze van protest.

Met dit terugzenden van een Brits ereteken wordt er een nieuwe beweging van non-coöperatie gestart. Indiërs worden opgeroepen niet meer samen te werken met Britten. Studenten verlaten Britse scholen en Indische ambtenaren leggen het werk neer. Deze beweging zal duren tot 1922 als de spanningen zo hoog oplopen dat een bloedig incident Gandhi aanzet om de beweging stop te zetten.

bron

https://www.gandhiashramsevagram.org/story-of-gandhi/chapter-18-jallianwalla-bagh-massacre.php

begin van de Samil beweging

Sinds 1905 is Korea een protectoraat van Japan. Aan de onafhankelijkheid van Korea komt een einde door twee verdragen in 1905 en 1910. Dit is een gevolg van de Japans-Russische oorlog in 1905. Na de Russische nederlaag breidt Japan zijn invloedsfeer uit. Eerste slachtoffer is Korea.

De verklaringen van de Amerikaanse president Wilson op de vredesconferentie in Versailles in januari 1919 dat ieder volk recht heeft op zelfbeschikking, vinden ook in Korea gehoor. Op 1 maart 1919 start de Samil beweging met een demonstratie waabij  de onafhankelijkheid van Korea wordt uitgeroepen. Samilbeweging betekent letterlijk 3-1 beweging en verwijst daarmee naar de maand en de dag waarop deze beweging is gestart.

 Daarna volgen nog een reeks betogingen tot in april 1919. Tegen dan zijn er 1.500 demonstraties geweest waarop 2 miljoen Koreanen aanwezig waren. Ve Japanners reageren met geweld en jagen de leden van de beweging op. Velen vluchten naar China. Tegen 11 april 1919 zijn er 7.509 Koreanen gedood, 15.849 gewond en 46.303 gearresteerd.

bron : https://en.wikipedia.org/wiki/March_1st_Movement

Rijstrellen in Japan

In Uozo (Japan) mondt op 23 juli 1918 een aanvankelijk rustige betoging tegen de zeer hoge rijstprijzen uit in felle rellen, de “rijstrellen” (of kome sodo in het Japans). Deze rellen houden aan tot in september en veroorzaken onder meer de val van de regering van premier Terauchi Masatake. De volgende paar maanden hebben meer dan zeshonderd dergelijke rellen plaats : stakingen, brandstichtingen, aanvallen op officiële gebouwen, plundering van voorraden.

Tijdens de oorlogsjaren kent Japan een opmerkelijke economische groei, maar het profijt daarvan komt vooral terecht bij een kleine groep grootindustriëlen, die bovendien de banken controleren. De prijsstijgingen op de wereldmarkt, onder meer van rijst, zijn ook in Japan voelbaar. De prijs van de rijst stijgt tot meer dan het dubbele, onder andere omdat sommigen enorme voorraden opkopen en later weer op de markt brengen aan een flink hogere prijs.

bronnen
oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds
https://japandaily.jp/rice-riots-1693/

RiceRiots_KomeSodo_19180723

China in oorlog met Duitsland

Op 14 augustus 1917 verklaart ook China de oorlog aan Duitsland. Niet zozeer om een Duitse nederlaag te bevorderen, maar in de eerste plaats om zichzelf een plaatsje aan de onderhandelingstafel te bezorgen bij toekomstige vredesbesprekingen. Zowel China als Japan hopen zo het betwiste Shantung-schiereiland aan de Chinese oostkust in bezit te krijgen.

China is niet bereid reguliere troepen naar het front in Europa te zenden, maar staat nu wel officieel toe dat arbeiders gerekruteerd worden voor taken achter het front. Chinese arbeiders leggen wegen aan en herstellen ze, graven loopgraven, voeren allerhande bouw- en constructieactiviteiten uit, laden en lossen… Velen hebben een contract dat loopt tot in 1919 of zelfs begin 1920. Na de oorlog helpen ze bij de aanleg van oorlogskerkhoven en het opruimen van slagvelden.

Bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

Illustrated_War_News-Chinese004

 

 

Chinese arbeiders achter de frontlinies

De Franse en Chinese overheden ondertekenen op 4 mei 1916 een akkoord over de aanwerving van Chinese arbeiders. Onder het bewind van Yuan Shikai stelde China zich nog neutraal op. In het conflict tussen de oorlogvoerende partijen. Na diens dood kantelde het evenwicht naar de zijde van de geallieerden. China wil evenwel zijn economische banden met Duitsland niet al te zeer schaden. Daarom stuurt het land geen troepen maar arbeiders om achter het front te werken.

Enige tijd later sluit ook Groot-Brittannië een gelijkaardige overeenkomst met China. In het contract staat onder meer dat een deel van het loon uitbetaald wordt aan de familie, terwijl transport, voeding en dergelijke ten koste vallen van de opdrachtgever.

Travailleurs_chinois

Thuiskomst van Gallipoli

Op 15 juli 1915 komt het schip Willochra toe in Wellington, Nieuw-Zeeland. Op het schip zit een eerste groep van Nieuw-Zeelandse soldaten die gewond zijn in de gevechten op het Turkse schiereiland Gallipoli. Het is de eerste keer dat de Nieuw-Zeelanders geconfronteerd worden met de lelijke kanten van de oorlog. Deze thuiskomst zal Walter Bowring in 1916 inspireren tot het schilderij “The Homecoming”.

bronhttp://www.nzhistory.net.nz/media/photo/homecoming-from-gallipoli

Walter Bowring - Homecoming

Walter Bowring – Homecoming

Gunther Plüschow held van Tsingtao

Duitse propagandakaart over de Japanse aanval op Tsingtao

Duitse propagandakaart over de Japanse aanval op Tsingtao

Niet alleen in Europa wordt er oorlog gevoerd. Ook in Azie zijn er veldslagen tussen de oorlogvoerende partijen. In China hebben de Duitsers een kolonie in de haven van Tsingtao gevestigd. Op 16 augustus 1914 krijgt de Japanse generaal Mitsuomi Kamio de opdracht het beleg van Tsingtao voor te bereiden. Op 2 september 1914, kort na de Japanse oorlogsverklaring aan Duitsland, vallen 23.000 Japanse soldaten het Duitse garnizoen van 4.000 soldaten aan. Groot-Brittanie stuurt ook 1.500 soldaten om aan het beleg deel te nemen. De Duitsers weten het vol te houden tot 7 november 1914.

Een van die Duitsers was Gunther Plüschow, een Duits piloot. Hij was samen met luitenant Müllerskowski en 2 Taube-vliegtuigen naar Tsingtao gestuurd, kort voor de oorlog. Bij een crash wordt Müllerskowski zwaar gewond, dus blijft Plüschow de enige Duitse piloot in Tsingtao. Hij zal gedurende het beleg geregeld verkenningsvluchten maken om de Duitsers op de hoogte te houden van de bewegingen van de Japanse en Britse troepen. Op 6 november 1914 wordt het duidelijk dat de Duitsers niet lang meer kunnen standhouden. Plüschow krijgt de opdracht belangrijke documenten mee te nemen uit de havenstad. Na een vlucht van 250 kilometer maakt Plüschow een noodlanding in een rijstveld. Hij zet de Taube in brand en gaat te voet verder. In Sjanghai ontmoet hj de dochter van een diplomaat die hij kende van in Berlijn. Hij krijgt Zwitserse identiteitspapieren, geld en gaat aan boord van een schip dat hem naar Nagasaki, Honolulu en tot slot San Francisco brengt.

Gunther Plüschow

Gunther Plüschow

In januari 1915 bereikt hij New York City. Ook hier helpt het geluk hem en geraakt hij aan reisdocumenten waarmee hij aan boord van een schip met bestemming Italië geraakt. Door het slechte weer meert dit schip aan in Gibraltar waar de Britten hem arresteren. Plüschow wordt op 1 juli 1915 naar een krijgsgevangenenkamp in Donington Hall gestuurd. Drie dagen later al ontsnapt hij tijdens een storm en hij vlucht naar Londen. Plüschow is moedig genoeg om souvenir foto’s van zichzelf te maken (ongeveer 100 jaar voor het woord selfie bestond !) in de dokken van Londen. ’s Nachts zoekt hij onderdak in het British Museum. Hij geraakt daarna aan boord van het schip “Prinses Juliana” waarmee hij naar het neutrale Nederland vaart. Hij bereikt Duitsland maar wordt eerst als spion gearresteerd omdat niemand gelooft dat hij in staat was geweest om van Tsingtao tot in Duitsland te geraken. Uiteindelijk wordt hij in Duitsland gevoerd als de held van Tsingtao. Hij overleeft de oorlog en zal daarna in Zuid-Amerika verschillende ontdekkingsreizen op poot zetten. Tijdens een vlucht boven Patagonië stort hij met zijn vliegtuig neer en sterft op 28 januari 1931. Als piloot en ontdekkingsreiziger wordt hij tot vandaag geëerd als held door de Argentijnse luchtmacht.  Hij is ook de enige Duitser die er ooit in geslaagd is uit een Brits krijgsgevangenenkamp te ontsnappen tijdens de eerste en de tweede wereldoorlog. Over die oorlogsperiode heet Plüchow ook een boek gepubliceerd.

 

bronnen

http://www.firstworldwar.com/battles/tsingtao.htm 

http://en.wikipedia.org/wiki/Gunther_Plüschow 

http://www.dailymail.co.uk/news/article-1355540/Only-German-PoW-escape-Britain-make-home-world-war.html 

boek "aviator of Tsingtao"

boek “aviator of Tsingtao”