De Grieken gaan in de aanval

Het Griekse leger overschrijdt op 22 juni 1920 de Milne lijn. Deze Milne lijn is de demarcatielijn tussen Griekenland en Turkije, vastgelegd in Parijs. Het overschrijden van deze lijn gebeurt overigens met medeweten en goedkeuring van de geallieerden. Op bepaalde plaatsen krijgen de Grieken ook actieve ondersteuning van het Britse leger zoals bij de inname van havensteden aan de zee van Marmara. Om de situatie nog wat complexer te maken, krijgen de Grieken ook steun van Ottomaanse ordetroepen (Kuvâ-i İnzibâtiyye ) die tegen de Turkse nationalisten strijden.

In feite is het Grieks zomeroffensief al voorafgegaan door gevechten tussen de Ottomaanse ordediensten en Turkse nationalisten waarbij de Britten de kant van de Ottomanen kiezen. Er zijn op 16 en 17 juni 1920 Britse bombardementen op Turkse posities in Izmit ter ondersteuning van de Ottomaanse ordetroepen.

Omdat er geen vorderingen zijn, besluiten de Britten het Griekse leger te hulp te roepen. Op 22 juni 1920 start het Griekse zomeroffensief. Britten en Grieken nemen volgende steden in : Akhisar (22 juni); Kırkağaç, Soma en Salihli (24 juni); Alaşehir (25 juni); Kula (28 juni); Balıkesir (30 juni); Bandırma, Kirmasti and Karacabey (2 juli); Nazilli (3 juli); Gemlik en Mudanya (6 juli); Bursa (8 juli); Karamürsel (11 juli); İznik (12 juli); Gediz en Ulubey (28 augustus); Uşak (29 augustus); Simav (3 september).

bron : https://en.wikipedia.org/wiki/Greek_Summer_Offensive_(1920)

De Polen wijken terug

In 1919 wordt de onafhankelijke natie Polen terug opgericht nadat Polen in 1795 verdeeld werd onder Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en Rusland. Omdat de onderhandelingen tussen de geallieerden en de overwonnen Centrale machten nog niet is afgerond, zijn de grenzen in Oost-Europa onzeker. En dus trekken de Polen samen met de Oekraïners ten strijde tegen Rusland dat verscheurd is door de burgeroorlog.

Op 7 mei 1920 trekken de Polen Kiev binnen. Daarmee is Polen op zijn grootste. Op 24 mei 1920 stoten Pools-Oekraiënse strijdkrachten op de bolsjewistische cavalerie van Semjon Boedjonny. Twee dagen later start Boedjonny gevechten ten zuiden van Kiev die een week aanhouden. De Russen worden teruggeslagen, maar op 3 juni 1920 begint er een nieuw Russisch offensief ten noorden van Kiev. De cavalerie van Boedjonny blijft inbeuken op de Poolse posities tot de Polen zich noodgedwongen terugtrekken. Op 13 juni 1920 evacueren ze Kiev. Omdat het Rode leger niet voldoende verkenningen uitvoert en communicatie tussen hun verschillende legerafdelingen te wensen overlaat, slagen Polen en Oekraiëners erin zich ordelijk terug te trekken.

Zoals de kaart hieronder laat zien, is de druk van het Rode leger zo groot dat de Polen tegen augustus 1920 een zeer groot gebied zullen verliezen.

bron : https://en.wikipedia.org/wiki/Kiev_Offensive_(1920)

het verdrag van Trianon

Op 4 juli 1920 ondertekenen vertegenwoordigers van de Hongaarse regering het verdrag met de geallieerden. Het verdrag is genoemd naar het paleis “Grand Trianon”, gelegen in Versailles. Eerder zijn daar la verdragen ondertekend met Duitsland, Oostenrijk en Bulgarije. En nu is dus Hongarije aan de beurt.

Voor de Hongaarse degelatie onder leiding van graaf Albert Apponyi is het een bittere pil. Hongarije wordt gereduceerd tot 29% van zijn grondgebied. Het verloren grondgebied gaat naar Roemenië, Tsjechoslowakije, Joegoslavië en Oostenrijk. In die gebieden zijn de Hongaren niet in de meerderheid, maar er wonen nu wel aanzienlijke Hongaarse minderheden in andere landen. Het totaal wordt geraamd op 3,3 miljoen Hongaren die niet meer in eigen land wonen.

Met het verlies van grondgebied verliest Hongarije het merendeel van zijn mijnen, bossen en bronnen van ruwe materialen. Ook het spoorwegennetwerk wordt lamgelegd door het feit dat de nieuwe grenzen systematisch de verbindingslijnen tussen de grote steden doorkruisen. Voortaan kan men alleen via Boedapest van de ene stad naar de andere sporen wat de binnenlandse transportkosten van mensen en goederen aanzienlijk verhoogt. Met Fiume verliest Hongarije zijn enige zeehaven , waardoor de uitvoer naar het buitenland veel duurder wordt. Bovendien neemt de werkloosheid zorgwekkend toe: niet alleen door de ontslagen soldaten maar ook door de toevloed van honderdduizenden Hongaarse vluchtelingen die de etnische zuiveringen in de omringende nieuwe staten willen ontvluchten. De zware schadeloosstelling die het land aan de overwinnaars moet betalen, maakt het onmogelijk om een financieel gezond beleid te voeren.

Net zoals men in Duitsland spreekt over het “dictaat van Versailles” zal de term “dictaat van Trianon” door alle Hongaarse partijen gebruikt worden. Hongaarse politici proberen de grenzen van weleer te herstellen en krijgen daarvoor gehoor bij Oostenrijk, Duitsland en Italië.

bron : https://nl.wikipedia.org/wiki/Verdrag_van_Trianon