Na de overgave van het Ottomaanse rijk aan de geallieerden in oktober 1918, komt de stad Marash onder gezamelijk Brits-Frans bestuur.  De Fransen sturen soldaten waaronder soldaten van het Armeense legioen die onder Franse vlag marcheren. De Fransen zorgen voor de repatriëring van Armeniërs die gedeporteerd zijn tijdens de oorlog. Na een aantal maanden zijn 150.000 Armeniërs terug in de streek van Cilicië , waaronder 20.000 voormalige inwoners van Marash.

Vanaf 4 november 1919 nemen de Fransen het volledige bestuur van Cilicië over. Kemal Atatürk is ondertussen bezig met het verzamelen van soldaten, al dan niet regulier, om het de Fransen heel lastig te maken in CIlicië. Vanaf januari 1920 komen Franse konvooien geregeld onder vuur tijdens plotse hinderlagen. Het Franse garnizoen van Marash, waaronder heel wat soldaten van het Armeense legioen, vraagt om versterking maar die versterking geraakt niet zonder moeite tot bij hen. De versterkingen onder leiding van luitenant-kolonel Robert Normand, baant zich al vechtend een weg tot Marash dat ze bereiken op 7 februari 1920. De artillerie meegebracht door de soldaten van Normand nemen de Turkse posities onder vuur. Op 8 februari maken de soldaten van Normand contact met de gevechtsposities van het Franse garnizoen van Marash. Normand brengt generaal Quérette het nieuws dat hij gekomen is om de evacuatie van Marash te begeleiden.

Op 11 februari wordt de laatste munitie in de depots onklaar gemaakt en de Fransen onder leiding van generaal Quérette wachten op de nacht om de stad te verlaten. Zo hopen ze niet gehinderd te worden door de Armeniërs die bij het zien van een evacuatie de stad ook zouden willen verlaten. Het gevolg is wel dat de Armeniërs, in de steek gelaten door de Fransen, de wraak van de Turken moeten ondergaan. De inname van Marash door de troepen van Kemal Atatürk gaat gepaard met een slachtpartij die volgens sommigen 5.000 tot 12.000 Armeniërs het leven zou kosten.

De Franse nederlaag in Marash wordt druk besproken in de Europese pers en in het Brits parlement. Ook de rol van luitenant-kolonel Normand en de vraag wie nu het bevel tot evacuatie heeft gegeven, maken onderwerp uit van een onderzoek. De grootste verrassing voor de Britten is wel dat ze niet op de hoogte waren van de sterkte van het leger van Kemal Atatürk. Voor de Turken was deze slag een overwinning en de eerste grote slag in de Turkse onafhankelijkheidsoorlog.

Bron https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Marash