Een nieuw verhaal is aan het kiemen… Enige tijd geleden kreeg ik de vraag van de dochter van een nicht van mij over mijn grootvader, Martinus Evers. Het berichtje via Facebook luidde als volgt :”mama vraagt aan mij of ik kan vragen of jij weet waar jullie grootvader gestreden heeft in de oorlog? (diksmuide, ieper,…) “.
De vraag kwam na een familiebezoek aan Ieper en omgeving. Enkele jaren geleden ben ik daar ook geweest, heb het oorlogsmuseum bezocht en de Last Post meegemaakt. Zeer indrukwekkend allemaal.
Ik zoek dus even rond op google en krijg van mijn nicht nog wat extra informatie over onze grootvader. Ik mail nog wat met het leger in Brussel en krijg ook daar nog wat informatie. En dan houdt het even op, buiten het feit dat ik wat boeken koop over de eerste wereldoorlog. Ik krijg wel hoe langer hoe meer zin om tegen de zomer van 2012 tijd uit te trekken om na te gaan waar het regiment van mijn grootvader gevochten heeft. De vraag begint me hoe langer hoe meer te intrigeren. Ook al door het feit dat de eerste wereldoorlog meer en meer in de schijnwerpers komt. Het is ten slotte bijna honderd jaar geleden dat die rampzalige oorlog zou beginnen.
Nog wat later spreek ik ’s middags af met een collega die ik al even uit het oog verloren had. Ik spreek haar over mijn idee over het verhaal van mijn grootvader aan het front uit te zoeken. En ze spreekt me over het “war museum” in Londen. Als ik wil, wil ze me wel nog eens gidsen in Londen zoals ze al eens gedaan heeft.
En dan is er de laatste druppel die deze blog van start doet gaan. De broer van de nicht die me de vraag heeft gesteld, noteert op Facebook een citaat van Paulo Coelho. Nu ben ik de laatste weken deze schrijver al googelend meer en meer tegengekomen. Reden is dat een collega van me naar Compostela aan het fietsen is. En op zijn blog zet ik geregeld citaten van Coelho, die zelf ook naar Compostela is gegaan.
En daarna besluit ik zelf met een eigen pelgrimstocht te beginnen. Niet naar Compostela, maar eerder door de tijd richting 1916. Het jaar waarin mijn grootvader in Folkestone ingelijfd zou worden in het Belgische leger…
Zijn aanwezigheid aan het oorlogsfront gaat niet in de koude kleren zitten. Op 20 maart 1918, ongeveer drie jaar na zijn indiensttreding, brengen zijn medestrijders hem naar het hospitaal in Adinkerke wegens een longaandoening.
Martinus Evers 