Oostfront

door

de slag om Tarnopol

Het Kerenski-offensief is einde juli 1917 op een catastrofe uitgedraaid. In de zuidelijke frontsector aan de voet van de Karpaten heeft het Russische Achtste Leger onder generaal Kornilov de eerste dagen van juli een belangrijke doorbraak geforceerd in de Oostenrijkse linies. Die opmars van Kornilov haalt niets uit omdat het Duitse Südarmee in de centrale frontsector standhoudt en de vooruitgeschoven Russische troepen ingesloten dreigen te raken.

Op 21 juli is er groot alarm in Tarnopol, de vijand rukt op naar de stad. Aan het oostfront is er een Belgische gevechtsbatterij onder luitenant Van der Donckt aanwezig. Ze krijgen het bevel zich aan te sluiten bij Russische troepen die de aftocht moeten dekken. De aftocht lijkt echter veel meer op een vlucht en het aantal deserteurs is zo groot dat ze niet tegen te houden zijn.

De 21ste juli zijn Konjoechi en Zborov gevallen, Duitse vliegtuigen gooien brandbommen op Tarnopol. Daar breekt paniek uit. Op 22 juli overschrijden Duitse troepen de spoorlijn Kozowa – Tarnopol. Op 23 juli bereiken de Duitsers de oevers van de Sereth ten zuiden van Tarnopol. Het Oostenrijks-Hongaarse leger ontmoet Russische tegenstand maar krijgt Duitse versterkingen die de Russen terug drijven. De Russen worden trouwens gedurig aan verzwakt door de vele deserteurs die de gevechten haastig ontvluchten.  Tussen 25 en 27 juli proberen Duitse en Oostenrijks-Hongaarse troepen de rivier Sereth over te steken. Op 26 juli lanceren de Russen nog een tegenaanval, maar tevergeefs. Einde juli 1917 is Tarnopol in handen van de soldaten van de Centrale machten. Op 2 augustus 1917 moet generaal Broesilov de functie van opperbevelhebber overlaten aan Kornilov. Na drie jaar massaslachting met honderdduizenden doden loopt de frontlijn opnieuw langs de rivier Zbroetsj, de oude vooroorlogse Russisch-Oostenrijkse grens.

bronnen

http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/14-18/1.3012358
https://de.wikipedia.org/wiki/Tarnopol-Offensive

Tarnopol_1917.jpg

 

door

Belgische ACM in Rusland

Dat er Belgen gevochten hebben in Rusland tijdens de tweede wereldoorlog, is zeer bekend. Dat er ook Belgen gevochten hebben in Rusland tijdens de eerste wereldoorlog, was nieuw voor mij. Maar in 1917 zijn er Belgische soldaten die aan de kant van de Russen vechten tegen het Duits en Oostenrijks-Hongaarse leger.

Deze Belgische soldaten zijn bekend onder de naam ACM korps. ACM staat voor Auto-Canons-Mitrailleuses en zijn gepantserde auto’s uitgerust met kanonnen en machinegeweren. In het begin van de oorlog vechten deze ACM aan het IJzerfront. Maar als de bewegingsoorlog verandert in een loopgravenoorlog, worden deze gepantserde wagens nutteloos. Op 22 september 1915 scheept het ACM korps in Brest in op de Engelse stoomboot Wray Castle om naar Archangelsk getransporteerd te worden, waar ze op 13 oktober 1915 aankomen. Van 1915 tot eind september 1917 vecht het ACM korps samen met het Russische leger in Galicië tegen de Duitsers en Oostenrijkers. Tijdens het Kerenski-offensief in juni en juli 1917 is het ACM ook te vinden in de eerste linies. Op 2 juli 1917 vecht het ACM korps mee in de slag om Koenioeki en op 21 juli 1917 is het korps betrokken in de slag om Kosov.

acm_2

bronnen
www.obsirocbel.com les-belges-en-russie.html
auto-satisfaction.be odyssee-des-autos-canons-belges-en-russie/
www.bel-memorial.org ukraine/ternopil/ternopil_memorial_ACM.htm

door

Herbert Sulzbach van oost naar west

Herbert Sulzbach is een Duitse luitenant bij de artillerie. In het laatste blogbericht over Sulzbach zagen we dat hij begin mei toekwam aan het oostfront. Maar lang blijft hij daar niet. In mei en juni reist hij geregeld met de trein om naar het westfront, het thuisfront en weer het westfront te gaan. Een korte samenvatting uit zijn dagboek.

Als ik in Lemberg ben (huidige naam Lviv in Oekraïne), bezoek ik mijn nicht Vera, wiens echtgenoot een Hongaars regiment leidt aan het oostfront. ‘S Middags reis ik door naar Krasnoe en dan naar Zolochev, het laatste station voor het front. Ik kom aan in een mooie bosrijke omgeving waar Oostenrijkse, Hongaarse en Duitse troepen gelegerd zijn. (…) Hier ontmoet ik ook mijn oude kameraad luitenant Kirsten.

9 mei 1917 : Ik krijg het nieuws dat ik ben overgeplaatst naar het 5e veldartillerieregiment aan het westfront.Op 13 mei reis ik door naar Lemberg, Przemysl, Krakau en Oderberg. Na een tussenstop in Frankfurt-am-Main zet ik de reis verder naar het westen.

Herbert Sulzbach neemt nog verlof en bezoekt zijn familie in Berlijn en Frankfurt-al-Main. Daarna gaat hij naar zijn nieuwe regiment in Ardon, Frankrijk. Hij maakt er aanvallen en tegenaanvallen mee nabij Berthe-Ferme. Begin juni 1917 wordt het regiment een rustpauze gegund en gaan de soldaten naar hun nieuwe omgeving achter het front, nabij Roisin aan de Belgisch-Franse grens. Op 13 juni 1917 kan Herbert Sulzbach zijn familie weer bezoeken in Frankfurt-al-Main. Op 27 juni is zijn verlof over en reist hij weer naar het front langs Keulen, Brussel en zo naar Laon om te eindigen aan het front bij Sissonne.

Bron : Herbert Sulzbach, with the German guns, Pen & Sword Military

IMG_0145

door

Bulgaren houden stand bij Doiran

Tijdens de tweede bijeenkomst van de Militaire Raad van de geallieerden was er eerder beslist dat er een doorbraak moest komen aan het Macedonische front om een doorbraak te realiseren in de Balkan. De strijd om die doorbraak (richting Vardar en Doiran) begint op 22 april 1917 en zal met tussenpozen duren tot 9 mei. Britse troepen beginnen de aanval met een vier dagen durende artilleriebeschieting, waarbij zo’n honderdduizend granaten afgevuurd worden. De Bulgaren aan de overzijde beantwoorden het vuur met alle kracht. In de nacht van 24 op 25 april trekt de Britse infanterie voor het eerst ten aanval, maar zal na aanvankelijke terreinwinst teruggewezen worden. Ook in de volgende weken zijn er felle Britse aanvallen op de stevige Bulgaarse verdediging.

Op 9 mei 1917 geeft de Britse bevelhebber de strijd op in wat nu de slag van Doiran heet. De verliezen (doden, gewonden en gevangenen) zijn opgelopen tot rond de twaalfduizend. De Bulgaarse verliezen liggen flink lager.

BulgaarseStormtroepers_Kleur.jpg

ingekleurde foto van Bulgaarse stormtroepers

door

Februarirevolutie in maart

Internationale vrouwendag 1917. Grote groepen vrouwen betogen op 8 maart 1917 in Sint-Petersburg voor gelijke rechten. In de buitenwijk Vyborg betogen arbeidsters op hetzelfde moment tegen het tekort aan brood. De mannen uit de naburige staalfabrieken staken mee en de groep demonstranten groeit aan tot meer dan 100.000. Als ze naar het centrum van de stad willen, dringt de politie hen terug. Duizenden betogers lopen over de bevroren rivier tot bij de vrouwelijke betogers op de Nevski Prospekt. De overheid stuurt meer politie en bereden Kozakken af op de massa, maar de Kozakken keren zich om als ze zien dat ze tegenover vrouwen staan. Er worden ook leuzen tegen de tsaar geroepen.

De februarirevolutie in Rusland vindt voor ons plaats in maart omdat Rusland nog de oude Juliaanse kalender volgt. In west-Europa is de Gregoriaanse kalender ingevoerd waardoor de Russen 13 dagen achterlopen op onze kalender.

bron : Knack Historia – 1917 – De Russische Revolutie

Petrograd1917_01

door

Boekarest als verjaardagsgeschenk

Op 26 november 1916 waren de Duitse en Oostenrijks-Hongaarse troepen nog 80 kilometer van Boekarest verwijderd. Op 6 december 1916 maakt de Duitse veldmaarschalk August von Mackensen, die zijn 67e verjaardag viert, een triomfantelijke intrede in de Roemeense hoofdstad. Er is een wapenstilstand van drie dagen afgekondigd om de Roemenen de kans te geven hun hoofdstad te ontruimen. De Roemeense troepen trekken zich terug in het noordoosten van hun land in de richting van de grens met Rusland. Ze worden achtervolg maar het verslechterende weer vertraagt de Duitse opmars.

bron : Ian Westwell, 1914-1918 – de eerste wereldoorlog dag na dag, Deltas

VonMackensen_Boekarest_19161206.jpg

door

von Mackensen neemt Roemenen in de tang

Het Donauleger van de Duitse veldmaarschalk August von Mackensen voert op 23 november 1916 een tweede invasie uit op Roemenië als steun aan zijn troepen die al een aanval begonnen zijn langs de Zwarte-Zeekust. Die eenheden trekken over een front van 48 km over de Donau. Het doel is contact te maken met het Duitse 9e leger van generaal Erich von Falkenhayn, dat oprukt door noord-west-Roemenië na het passeren van de versterkte passen in de Transsylvanische Alpen. Hun doel is de Roemeense hoofdstad Boekarest. De twee troepenmachten ontmoeten elkaar op de 26e november, wanneer ze nog 80 km van Boekarest verwijderd zijn. De strijd om de Roemeense hoofdstad begint aan het eind van november. Als ze Roemenië verslaan, hebben de Centralen toegang tot de olievelden van het land.

bron : Ian Westwell, 1914-1918 – de eerste wereldoorlog dag na dag, Deltas

Rumänien_Sep_Dez1916.jpg

door

Roemenen verliezen Constanța

Het Duitse hoofdkwartier meldt op 23 oktober 1916 dat Duitse en Bulgaarse troepen de Roemeense havenstad Constanța hebben ingenomen. Slechts acht weken geleden verklaarde Roemenië de oorlog aan Oostenrijk-Hongarije en aanvankelijk verliep de strijd succesvol want het kon een groot deel van Zevenburgen innemen. Zodra de Duitse troepen op volle kracht kunnen deelnemen aan de strijd, is het snel gedaan met de Roemenen, met de inname van Constanța als dieptepunt.

Een Duits marinevliegtuig voert een huzarenstukje op door te landen in de rug van de zich terugtrekkende Roemenen, daar op de grond twee vliegtuigen te vernietigen en vervolgens heelhuids terug te keren.

 

bron : oorlogskalender 2014-2018 Davidsfonds

Constanza_191610.png

Brandende olietanks in Constanza

 

 

door

Broesilov-offensief ten einde

In Rusland loopt eind september het Broesilov-offensief ten einde dat begon op 4 juni 1916. en alle ‘keizerlijke’ legers in het strijdperk bracht. De Russische troepen streden er tegen de Duitse en de Oostenrijks-Hongaarse.

Het offensief van generaal Aleksei Broesilov kent eigenlijk geen overwinnaar. Na maanden van strijd zijn alle legers uitgeput. Van een offensief als dusdanig is dan ook geen sprake meer als Broesilov de Russische troepen naar Roemenië zendt om het land bij te staan in zijn strijd tegen Duitsland en Oostenrijk-Hongarije.

Als er al iemand iets leerde van deze veldslag, zijn het de Duitsers. Zij brengen later de nieuwe tactische inzichten van Broesilov in de praktijk. De Russen maakten weliswaar enkele honderdduizenden krijgsgevangenen maar dat volstaat niet om een oorlog te winnen.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

ww1-brusilov.jpg

door

val van Silistra

Een Duits legerbericht maakt op 10 september 1916 melding van de inname van de stad Silistra (Roemeens  Dârstor). De val van Silistra komt enkele dagen na het verlies van de vesting in Tutrakan (Roemeens Turtucaia). Deze vesting was tussen 1913 en 1916 met de hulp van Belgische ingenieurs nog versterkt. Maar de Bulgaarse troepen waren te sterk voor de Roemeense en Russische verdedigers.

Silistra, een havenstad op de Donau, hoort bij Roemenië, maar komt opnieuw in Bulgaarse handen als Roemenië zich overgeeft aan de Centralen. Een eeuw later ligt de stad nog steeds in het noordoosten van Bulgarije.

bronnen
oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds
http://www.bulgarianartillery.it/Bulgarian%20Artillery%201/Testi/T_Romanian%20fortifications%20Dobrudja.htm

turtucaia.jpg

gevechten bij Tutrakan / Turtucaia