Vanaf 1920 is er onder leiderschap van Mahatma Gandhi een protestbeweging actief die iedere samenwerking met de Britten afwijst tot India onafhankelijk is. Deze beweging van non-coöperatie pleit voor burgerlijke ongehoorzaamheid en andere niet-gewelddadige acties om het de Britten in India niet gemakkelijk te maken.

Op 2 februari 1922 zijn er protestacties gericht tegen de hoge voedselprijzen. Demonstranten worden in mekaar geslagen en de leiders van de actie worden gearresteerd en naar het commissariaat van Chauri Chaura gebracht. Daarop volgt een nieuwe portestactie op 4 februari 1922. De politieagenten schieten in de lucht als waarschuwing maar dit maakt de menigte alleen maar meer vastberaden en de betogers beginnen stenen te gooien naar de agenten. Daarop geeft de commissaris het bevel om gericht te schieten. Daarbij vallen drie doden en verschillende gewonden. De agenten trekken zich terug in het commissariaat voor de woedende menigte die het gebouw in brand steekt. Bij de brand verliezen 22 agenten het leven.

Dit incident blijft niet zonder gevolgen. De Britse koloniale autoritreiten roepen de staat van beleg af. Mahatma Gandhi van zijn kant begint aan een vijfdaagse vastenperiode om boete te doen voor wat hij zijn aandeel acht in dit incident. Blijkbaar heeft hij het Indiase volk niet voldoende voorbereid om steeds geweldloos te handelen ongeacht de omstandigheden. Zijn mening wordt ook gedeeld door zijn partij, de Indian National Congress, die op 12 februari 1922 een einde stelt aan de beweging van non-coöperatie. Op 10 maart 1922 arresteren de Britten Gandhi en hij wordt veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf.

bron : https://en.wikipedia.org/wiki/Chauri_Chaura_incident