elfde slag aan de Isonzo

De Italiaanse opperbevelhebber generaal Luigi Cadorna beveelt zijn troepen de elfde slag aan de Isonzo te lanceren op 18 augustus 1917. Twee Italiaanse legers zullen de aanval uitvoeren. Het 2e leger onder generaal Luigi Capello valt aan te noorden van de stad Gorizia, terwijl het 3e leger van de hertog van Aosta oprukt in het zuiden tussen Gorizia en Triëst. De Italiaanse troepen tellen 52 divisies gesteund door 5000 stuks artillerie.

Het 5e leger van generaal Svetozar Bojorevic von Bojna roept de opmars van de hertog van Aosta al gauw een halt toe maar de Italianen boeken grotere winst in het noorden. Daar verovert het Italiaanse 2e leger het Bainsizza-plateau. De Italianen lijden grote verliezen : ongeveer 166.000 soldaten worden gedood, gewond of gevangen genomen. Aan Oostenrijks-Hongaarse zijde vallen 85.000 slachtoffers. De Oostenrijks-Hongaarse bevelhebbers menen echter dat hun troepen op het punt staan in te storten en vragen het Duitse opperbevel versterking te sturen om het front te stabiliseren.

bron : Ian Westwell, 1914-1918 de eerste wereldoorlog dag na dag, Deltas

Isonzo_agosto1917

Catanzaro brigade gedecimeerd

Ik gebruik ook Google+ om mijn berichten van de blog van Martinus Evers te verspreiden. En daar kwam ik uit op een bericht dat mijn aandacht trok. De Catanzaro brigade rust uit achter de linies in Santa Maria la Longa (Udine). Als de rustperiode ten einde komt, weigert de Catanzaro brigade om terug naar de eerste linies te gaan. De gemoederen raken zodanig verhit dat het in de nacht van 15 op 16 juli 1917 tot een vuurgevecht komt met soldaten van andere regimenten. Er komt een compagnie Carabinieri aan te pas om de rebellie de kop in te drukken. Vier soldaten worden meteen opgepakt omdat ze betrapt worden met een geweer met een warme loop. De brigade wordt ook naar aloude Romeinse gewoonte gedecimeerd : de soldaten worden in rijen opgesteld, een officier begint te tellen en iedere tiende (decimus) soldaat wordt uit de rij meegenomen om gefusilleerd te worden. Naast de vier opgepakte soldaten worden er nog 12 uit de rijen genomen. De zestien soldaten worden in het bijzijn van hun kameraden geëxecuteerd en in de massagraf geworpen.

Dit verhaal doet me denken aan een scène uit een Italiaanse oorlogsfilm “Uomini contro”. Die scène staat hieronder :

bronnen
https://plus.google.com/b/101227772471143209683/+PetePanozzo/posts/9Zk3kPiz4WH
https://it.wikipedia.org/wiki/Brigata_%22Catanzaro%22

 

 

republiek van Korce

Het koninkrijk Italië roept op 23 juni 1917 de onafhankelijkheid uit van het gedeelte van Albanië dat het bezet, onder Italiaans protectoraat. Het betreft het zuidelijkste kwart van het land, gelegen beneden de denkbeeldige lijn tussen de steden Vlare en Korce. De omgeving van Korce is nog in Franse handen, de rest van het land valt onder Oostenrijks-Hongaarse bezeRepubliekKorce1917tting. Italië raadpleegde zijn bondgenoten niet vooraf en die spreken achteraf ook geen officiële erkenning uit.

Na de wapenstilstand van 1918 valt het Italiaanse protectoraat ongeveer samen met het huidige Albanië. Begin augustus 1920 trekt Italië zich terug en vervalt het protectoraat over het land.

bronnen
oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds
http://www.crwflags.com/fotw/flags/al_w1914.html

 

Kipling aan het Italiaanse front

De Britse ambassadeur in Italië, sir Rennell Rodd, maakt zich zorgen over het gebrek aan begrip dat er in zijn land heerst over de omvang van de Italiaanse oorlogsinspanningen. Daarom nodigt hij diverse vooraanstaande auteurs uit om een bezoek te brengen aan het Italiaanse front. Schrijver Rudyard Kipling (Jungle Book) publiceert over zijn belevenissen een aantal artikels in The Daily Telegraph.

Op 13 mei 1917 is hij aan de Passo di Falzarego, ongeveer 14 kilometer van Cortina. Kipling biedt onder meer een levendige beschrijving van de Altiplano dei Sette Communi, waar Britse troepen later datzelfde jaar aan de slag gaan.

Andere auteurs deden in 1916 al het Italiaanse front aan, onder hen onder meer Conan Doyle, H.G. Wells en Gilbert Keith Chesterton.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

RudyardKipling_1917_ItalianFront.jpg

Kipling temidden van Italiaanse soldaten

tiende slag aan de Isonzo

De chef van de Italiaanse staf, generaal Luigi Cadorna, begint op 12 mei 1917 ten slotte de uitgestelde tiende slag aan de Isonzo in noordoost-Italië. Aanvankelijk moest het offensief samenvallen met twee Frans-Britse aanvallen op het westfront halverwege april, maar het werd vertraagd door een rommelige planning en een gebrek aan organisatie.

De tiende slag aan de Isonzo duurt zeventien dagen, waarbij de Italianen geen noemenswaardige vooruitgang boeken wegens het bergachtige terrein en het koppige Oostenrijks-Hongaars verzet. Ongeveer 160.000 Italianen worden gedood, gewond of gevangengenomen, terwijl er aan Oostenrijks-Hongaarse kant 75.000 slachtoffers vallen. Ondanks het uitblijven van succes aan het Isonzo-front besluit Cadorna zijn pogingen voort te zetten.

bron : Ian Westwell, 1914-1918 – de eerste wereldoorlog dag na dag, Deltas

Italian_heavy_gun

Italiaans zwaar kanon

het begin van de Sixtus affaire

De Italiaanse prinsen Sixtus (28) en Xavier Bourbon-Parme (25) nemen bij het begin van de oorlog dienst in het Belgische leger. Hoewel hun zus Zita met de Oostenrijkse kroonprins Karel getrouwd is, kiezen deze francofiele broers onmiddellijk de zijde van de Entente. Ze worden officieel bij de artillerie van hun tante, de Belgische koningin Elisabeth.

In mei 1916 komt de Franse president Raymond Poincaré hen in Wulpen het Franse oorlogskruis opspelden. Op de foto hieronder poseren de twee met hun decoratie omgeven door 2 Franse officieren.

Begin 1917 vragen ze een maand verlof om enkele zakelijke belangen in Italië en Zwitserland te regelen. Ze blijven een half jaar weg. Als koning Albert verneemt dat hun schoonbroer Karel, intussen keizer van Oostenrijk-Hongarije geworden, het duo gebruikt voor geheime vredesonderhandelingen, laat hij hen weten dat dit hem helemaal niet bevalt. Desondanks mogen de twee na hun mislukte vredespoging naar het Belgische leger terugkeren.

bron : Daniël Vanacker, België in de grote oorlog, Roularta books

prinselijkeneven

Italianen veroveren Gorizia

De Italianen lanceren op 4 augustus 1916 de zesde slag aan de Isonzo. De eerste vijf veldslagen hadden niets opgeleverd maar dit maal kennen de Italianen succes. Het Oostenrijks-Hongaarse leger had de eigen rangen uitgedund om versterkingen te sturen naar Galicië waar het Broesilov-offensief nog steeds woedt. De belangrijkste aanval van het 3e leger van de hertog van Aosta vindt echter pas plaats op de 6e augustus. De hoofdaanval wordt geopend om 14 uur nadat de Oostenrijks-Hongaarse frontlinies negen uur lang onder artillerievuur hebben gelegen. Gorizia (in het Duits Görz) capituleert op de 8e augustus. De verovering van deze stad behoorde al lang tot de Italiaanse ambities en nu de stad effectief Italiaans is, betekent dit een belangrijke opsteker voor de Italiaanse moraal.

bronnen
Ian Westwell, 1914-1918 – de eerste wereldoorlog dag na dag, Deltas
https://ww1live.wordpress.com/2016/08/08/gorizia-2/

Gorizia1916.jpg

het moedigste regiment van de KuK Armee

De KuK Armee staat voor Königliche und Kaiserliche Armee.We hebben het dan over het leger van de dubbelmonarchie Oostenrijk-Hongarije. Maar het moedigste regiment is niet Oostenrijks noch Hongaars. Die eer is voorbehouden voor het Bosnisch-Herzegovinisch infanterieregiment nr 2 en is gebaseerd op de gevechten tijdens de zogenaamde Strafexpedition van Oostenrijk-Hongarije tegen Italië.

Op verschillende plaatsen langs het front wordt er in juni 1916 hevig gevochten om de bergtoppen en de posities in het rotsachtige gebergte. De Monte Meletta (of Monte Fior in het Italiaans), een stevige bergtop van 1824 meter hoogte, is de scène van bloedige gevechten. Voor bevelhebber Conrad Von Hötzendorf is de inname van deze bergtop cruciaal om door te kunnen stoten naar de vlaktes.

Op 5 juni 1916 gaan Bosnische en Oostenrijkse troepen in de aanval. Ze bestormen de bergtop maar de goed verschanste Italianen onthalen hen op geweervuur. Daarneboven worden ze per ongeluk bestookt door hun eigen artillerie.

Twee dagen duren de gevechten en pas op 7 juni 1916 komt er een doorbraak. Tegen de avond bestormt de aanvalsgroep van de 49-jarige Kroaat Oberstleutnant Stevo Dui de bergtop. Na hevige lijf-aan-lijfgevechten veroveren en behouden Dui en zijn mannen de positie ondanks de Italiaanse tegenaanvallen. Heel de nacht duurt de brutale strijd om de bergtop. Krijgsgevangenen worden er niet genomen. 208 Bosnische soldaten en 1233 Italiaanse Alpini komen om het leven. Voor de rest van de oorlog zou het bosnisch-herzegowinisches Infanterieregiment nr 2 als het moedigste worden beschouwd van het hele Oostenrijks-Hongaarse leger. Maar de vele heroïsche exploten van jonge soldaten en oudere officieren ten spijt, daags na de verovering verzandt het offensief aan de rand van de Asiogovlakte.

bron : Historia 1916, Knack

bosnjaci-na-monte-meletta-1916-1918

Bosnische soldaten op de Monte Meletta

Doorbraak bij Passo Buole

Sinds 15 mei 1916 is er een Oostenrijks-Hongaars offensief gaande (onder de naam Strafexpedition) in de bergen rondom het Asiagoplateau. De successen van de vijand zijn groot geweest, in elk geval vergeleken met de vruchteloze doorbraakpogingen van het Italiaanse leger bij Isonzo. Als het de Italianen niet lukt hen te stoppen, dan bereiken ze het laagland en kunnen doorgaan tot aan de kust, tot aan Venetië. De snelheid van de opmars verrast sommige Italiaanse eenheden.

Op 23 mei 1916 is er al een bataljon Italiaanse alpenjagers achtergebleven op Cima Undici terwijl de Oostenrijks-Hongaarse soldaten al de berg achter hen, Cima Dodici, hadden ingenomen. Pas na enkel angstige uren, waarbij ze brandende dorpen doorkruisen, kunnen ze aansluiting vinden bij hun eigen troepen.

Op 30 mei 1916 neemt de Oostenrijks-Hongaarse artillerie gedurende enkele uren de Italiaanse posities op de Passo Buole onder vuur.Daarna valt de infanterie van de Kaiserliche und Königliche Armee aan. De Italianen verzetten zich hevig en de Passo Buole krijgt de naam Thermopylae van Italië (verwijzing naar de slag bij de Thermopylae tussen 300 Spartanen en een groot Perzisch leger).

Op 1 juni gaat de strijd verder op de Monte Cengio en de Monte Giove. Ook hier raken Italiaanse eenheden omsingeld. Versterkingen worden vakkundig tegengehouden door de Oostenrijks-Hongaarse artillerie.

bronnen
Peter Englund, de schoonheid en het verdriet van de oorlog, Spectrum
http://www.notiziedalfronte.it/strafexpedition-gli-austriaci-attaccano-passo-buole/
http://www.notiziedalfronte.it/strafexpedition-la-battaglia-infuria-sul-monte-cengio/

 

Italie_MeiJuni1916

Strafexpedition

Oostenrijk-Hongarije heeft nog een rekening te vereffenen met Italië. Oorspronkelijk was Italië een bondgenoot, maar het verklaarde zich neutraal toen de oorlog uitbrak in 1914 en koos daarna de zijde van de geallieerden in 1915.In eerste instantie beperkt Oostenrijk-Hongarije zich tot defensieve acties. Maar op 15 mei 1916 lanceert het Königliche und Kaiserliche Armee (K.u.K.) voor het eerst een offensief aan het Italiaanse front, meer bepaald in de Trentinostreek. De Italianen worden verrast. De langgeplande aanval wordt geopend over een 32 kilometer lang front. Ondanks het bergachtige terrein boekt het Oostenrijks-Hongaarse leger vooruitgang, vooral dankzij hun gespecialiseerde bergtrorpen. Het Oostenrijks-Hongaarse 11e en 3e leger, onder aartshertog Eugène, doorbreken in de volgende dagen de linies van generaal Roberto Brusati’s leger. Op 20 mei 1916 beveelt de Italiaanse opperbevelhebber, generaal Luigi Cadorna, zijn mannen van het 1e leger te vechten tot de dood.

Dit offensief staat ook bekend als de Strafexpedition of als de slag bij Assiago.

bronnen
Ian Westwell, 1914-1918, de eerste wereldoorlog dag na dag, Deltas
https://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_bij_Asiago

LudwigKoch_Vergeltung