Duitsland verliest Kameroen

De Duitse troepen in Kameroen geven zich over op 28 februari 1916.

Bijna onmiddellijk na het begin van de wereldoorlog beginnen de Britten de strijd om deze Duitse kolonie. De Duitse verdediging zit goed in elkaar. Ze weten dat het weinig zin heeft de kust te verdedigen tegen de sterke Britse marine en trekken zich daarom terug in het soms moeilijk toegankelijke binnenland.

Bij de vredesonderhandelingen van 1919 krijgen de Britten en de Fransen elk het bestuur over een gedeelte van Kameroen, dat een mandaatgebied wordt van de Volkenbond, die in het begin van het jaar was opgericht.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

Op onderstaande kaart staan de vier Duitse kolonies in Afrika. Kameroen staat in het rood weergegeven. De kleinste kolonie is Togo. Links onder is Duits Zuidwest-Afrika (Namibië) en rechts Duits Oost-Afrika (Rwanda, Burundi en Tanganyika).

Deutschen_Kolonie_Afrika_-_Kamerun

Portugal neemt Duitse schepen in beslag

Op 23 februari 1916 neemt de Portugese regering de Duitse oorlogsschepen in beslag die in haar havens liggen. De Duitse keizer reageert door op 9 maart 1916 de oorlog te verklaren.

Om te verhinderen dat Portugal troepen naar het Europese front zal sturen, lokken de Duitsers opstanden uit in die Portugese kolonies die aan de hunne grenzen. Ook op zee nemen ze de Portugezen zwaar onder vuur : maar liefst tachtig schepen gaan ten onder door aanvallen van Duitse onderzeeërs.

Toch vecht Portugal ook mee in Europa : in Frankrijk houden Portugese troepen een stuk van het front bezet, elders maken eenheden deel uit van het Britse leger.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

Lisboa_NavioAlema

Portugese mariniers halen de Duitse vlag omlaag

de eerste piloot in Centraal-Afrika

AimeBehaegheVoor Aimé Behaeghe uit Kachtem is 12 december 1915 een belangrijke dag, omdat hij ter beschikking wordt gesteld van het ministerie van Koloniën. Nog belangrijker wellicht is deze dag voor het vervolg van de oorlog in Centraal-Afrika.

Aimé maakt nu deel uit van het smaldeel watervliegtuigen aan de oever van het Tanganyikameer. Hij heeft een belangrijke rol in het ter plekke monteren van de vliegtuigen, maar is ook testpiloot. Als piloot bombardeert hij samen met de boordwaarnemer de stoomboot Graf von Götzen. Dit vracht- en passagiersschip is een van de drie Duitse boten op het meer. Aangenomen wordt dat dit een cruciale fase is in de verovering van het Tanganyikameer op de Duitsers.

bron : oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

meer informatie over deze Belgische piloot vind je terug op volgende websites

http://veertienachttien.be/nl/personen/behaeghe-aime
http://www.tillo.be/Tanganyika_2013.pdf
http://users.telenet.be/paulvancaesbroeck/pdf/ABehaeghe.pdf

 

Britse belofte aan de Arabieren

Henry McMahon, de Britse Hoge Commissaris in Egypte, schrijft op 24 oktober 1915 een brief aan Hoessein ibn Ali, de Sjarief van Mekka, waarin hij meedeelt dat Groot-Brittannië akkoord gaat met de onafhankelijkheid van de Arabieren na de oorlog, in grote delen van het Midden-Oosten.

McMahon, die optreedt namens de Britse regering, vermeldt wel enkele uitzonderingen, onder meer de gebieden die liggen in wat een eeuw later Syrië en Libanon heet. Palestina wordt niet aangehaald als uitzondering, en wordt door de Britten beschouw als een deel van de Arabische gebieden.

Later zal Groot-Brittannië terugkomen op de belofte met betrekking tot Palestina.

HusseinMcMahon1915_16

Victoria Cross op een graf in Kenia

Wilbur Dartnell

Wilbur Dartnell

Een zeldzaam Victoria Cross, een hoge Britse militaire onderscheiding, tref je aan op de grafsteen van Wilbur Dartnell, op een oorlogsbegraafplaats in het township Voi. Toch wel een ongewone plek om dat aan te treffen, zowat 150 kilometer landinwaarts van de Keniaanse havenstad Mombassa.

Wilbur Dartnell sneuvelt op 3 september 1915, samen met zeven anderen, tijdens een routinepatrouille te paard in de buurt van Maktau. De vorige dag had men de aanwezigheid van troepen uit Duits Oost-Afrika opgemerkt op een dag rijden, maar blijkbaar maakten ze snelle vorderingen.

De Britten krijgen het zwaar te verduren tijdens het gevecht en moeten zich terugtrekken. Luitenant Dartnell, gewond onder de knie, vraagt de manschappen die nog kunnen rijden, hem en de overblijvende gewonden achter te laten. Als de Britten later terugkeren, zijn de achtergebleven gewonden afgemaakt met de kogel of de bajonet.

bron : oorlogskalender 2014, 2018, Davidsfonds

Duitsers capituleren in Otavi

Korte tijd na het begin van de eerste wereldoorlog besluit de Unie van Zuid-Afrika ook haar steentje bij te dragen door op te rukken naar de Duitse kolonie in Zuidwest-Afrika (Namibië). In 1914 kunnen de Duitsers nog weerstand bieden, maar vanaf april 1915 moeten ze geleidelijk het meest zuidelijke deel van het gebied afstaan. Op 12 mei 1915 nemen de Zuid-Afrikanen ook de hoofdstad Windhoek in.

Bij Otavi lijden de Duitse troepen de definitieve nederlaag : op 9 juli 1915 wordt de capitulatie ondertekend. Meer dan drieduizend mensen, veelal Afrikanen, geven zich over. Onder hen ook politiemensen en spoorwegpersoneel.

Toeristische tip : enkele kilometers buiten Otavi, dat zo’n vijfduizend inwoners telt, staat het Khorat Memorial aan kilometerpaal 500 van de spoorlijn. Het monument herinnert aan de Duitse overgave op 9 juli 1915.

bron : oorlogskalender 2014-2018, DavidsfondsSüdwestafrika_1915

Britten veroveren Bukoba

Britten veroveren Bukoba

Britse manschappen van het 25e Royal Fusiliers (Frontiersmen) komen op 21 juni 1915 over het Victoriameer om de kustplaats Bukoba (Duits Oost-Afrika, vandaag Tanzania, Rwanda en Burundi) aan te vallen. Het wordt de eerste overwinning van de Britten op de Duitsers in deze regio. Bij hun aanval verwoesten ze ook het telegraafkantoor om verdere communicatie met de Duitse legerleiding onmogelijk te maken.

Omwille van hun status als ‘onregelmatige troepen’ krijgen de Frontiersmen van de aanwezige Britse generaal de toelating om het stadje te plunderen, wat het Britse oppercommando later zal ontkennen.

bronnen

oorlogskalender 2014-2018, Davidsfonds

https://nl.wikipedia.org/wiki/Duits-Oost-Afrika

http://www.25throyalfusiliers.co.uk/bukoba.html

Britse troepen halen de Duitse vlag omlaag in Bukoba - juni 1915

Britse troepen halen de Duitse vlag omlaag in Bukoba – juni 1915

Zuid-Afrika verovert Swakopmund op de Duitsers

De oorlog beperkt zich niet tot Europa of Azië, ook in Afrika is er strijd tussen de beide partijen. Hieronder staat een kaart van de Duitse kolonies met de datums erbij waarop ze gekapituleerd hebben,.

Duitse kolonies anno 1914

Duitse kolonies anno 1914

Zuid-Afrikaanse militairen veroveren op 14 januari 1915 Swakopmund in Duits Zuidwest-Afrika (nu Namibië). Swakopmund is een havenstad en zoals het Duise woord “mund” aangeeft is het de monding van de Swakop-rivier. Hieronder zie je de ligging van Swakopmund in Namibië.

swakopmund_map

De Zuid-Afrikaanse regering doet dat niet zonder bijbedoelingen : ze wil haar grondgebied uitbreiden in noordelijke richting. Op 9 juli 1915 geven de Duitsers in deze kolonie zich over en twee weken later annexeert Zuid-Afrika het gebied.

Zuid-Afrikaanse militairen  in actie in Zuidwest-Afrika

Zuid-Afrikaanse militairen in actie in Zuidwest-Afrika

Bij het begin van de oorlog had eerste minister Louis Botha onmiddellijk zijn steun toegezegd aan de Britten, alhoewel een aantal van de blanke Afrikaners bog kwaad waren omwille van de Boerenoorlog (1899-1902).

Hieronder zie je één van de markante gebouwen uit Swakopmund : de vuurtoren.

Swakopmund_Vuurtoren

Mahenge 1917

Mahenge1917De tijdslijn op de website van Martinus Evers is nu bijgewerkt tot en met oktober 1917. En met alle aandacht voor de gevechten in Europa, zou men haast vergeten dat er destijds ook in Afrika is gevochten. Daar hadden de Duitsers kolonies, net zoals de Britten, Fransen en Belgen. Met de oorlog in Europa kwam er dus oo, oorlog in Afrika. In 1917 moesten de Duitsers Mahenge (Tanzania) verlaten onder druk van de Britten en de Belgen.