Op 3 januari 1925 houdt Benito Mussolini een toespraak in het Italiaanse parlement. Hij neemt daarbij de vlucht vooruit. Want Mussolini ligt langs twee kanten onder vuur. Na de moord op de socialist Matteoti dringt de linkse oppositie aan op arrestaties van de moordenaars en een onderzoek naar wie er allemaal bij betrokken is. Maar ook bij de fascisten zelf groeit de onvrede omdat er heel wat zwarthemden door de politie zijn opgepakt. Met de nacht van de consuls op oudejaar 1924 heeft Mussolini een duidelijke verwittiging gekregen. Als hij niet met de linkse partijen afrekent, zullen de fascisten dat wel zonder hem doen.
En dus houdt Mussolini een troespraak waarin hij de politieke verantwoordelijkheid van de moord op Matteoti op zich neemt. In een democratie zou zo’n bekentenis betekenen dat de regeringsleider ontslag neemt in afwachting van een proces. Maar voor Mussolini betekent het net dat hij zich nog meer macht toeëigent. In feite is vanaf begin januari 1925 de Italiaanse staat en de fascistische partij één geworden. Aan de oppositie wordt duidelijk gemaakt dat zij niet meer van tel zijn. Mussolini zegt het hen met onderstaande woorden.
De cheka die Mussolini vermeldt, is een verwijzing naar de eerste geheime dienst in de Sovjet-Unie. In deze contekst is het ook een verwijt van de linkse oppositie dat Mussolini met een eigen fascistische geheime dienst werkt om tegenstanders op te ruimen. De opstand op de Aventijn, is een verwijzing naar de periode waarin de linkse oppositie op de Aventijnse heuvel in Rome protesteerde tegen de moord op Matteoti en diegene die zij daarvoor verantwoordelijk achten, met name Mussolini.
“Mijne heren! De toespraak die ik voor u ga houden, kan strikt genomen misschien niet als een parlementaire toespraak worden aangemerkt. Het kan zijn dat sommigen van jullie uiteindelijk zullen ontdekken dat deze toespraak, zij het door het verstrijken van de tijd, verband houdt met wat ik op 16 november in dezelfde zaal hield.
Een dergelijke toespraak kan wel of niet tot een politieke stemming leiden. Laat in ieder geval weten dat ik niet op zoek ben naar deze politieke stemming. Ik wil het niet: ik heb er te veel gehad. Artikel 47 van het Statuut zegt: “De Kamer van Afgevaardigden heeft het recht de ministers van de koning te beschuldigen en hen voor het Hooggerechtshof te dagen.” Ik vraag formeel of er iemand in deze Kamer, of buiten deze Kamer, is die gebruik wil maken van artikel 47. Mijn toespraak zal daarom heel duidelijk zijn en van dien aard dat het tot absolute verheldering zal leiden.
Je begrijpt dat na een lange tijd samen te hebben gewandeld met reisgenoten aan wie onze dankbaarheid altijd moet uitgaan voor wat ze hebben gedaan, een stop nodig is om te kijken of dezelfde weg met dezelfde reisgenoten in de toekomst nog kan worden afgelegd. Ik ben het, heren, die in deze Kamer de beschuldiging tegen mezelf uit. Er werd gezegd dat ik een Cheka zou vinden. Nu durf ik te zeggen dat het probleem opgelost zal zijn. Het fascisme, regering en partij, is volledig efficiënt.
“Mijne heren, jullie hebben illusies ! U geloofde dat het fascisme voorbij was omdat ik het onderdrukte, dat de partij dood was omdat ik haar gestraft had en dat u toen ook zo wreed was om dat te zeggen. Als ik het honderdste deel van de energie die ik stop in het comprimeren ervan zou steken in het ontketenen ervan, dan zou je zien… Maar dat zal niet nodig zijn, omdat de regering sterk genoeg is om de opstand op de Aventijn volledig en definitief te verpletteren.
“Italië, heren, wil vrede, wil rust, wil ijverige kalmte; we zullen het met liefde geven, als het mogelijk is, of met geweld als het nodig is. U kunt er zeker van zijn dat in de 48 uur na mijn toespraak de situatie in het hele gebied zal worden opgehelderd. En we weten allemaal dat het geen persoonlijke gril is, dat het geen lust van de overheid is, dat het geen onedele passie is, maar dat het slechts grenzeloze en krachtige liefde voor het vaderland is.”
Na de toespraak is er niemand die het waagt Mussolini aan te klagen wegens medeplichtigheid van moord. En daarmee is in feite de oppositie monddood gemaakt en kan men Italië voortaan beschouwen als een fascistische dictatuur.
Bron : https://istorica.it/2021/01/03/il-discorso-con-cui-mussolini-instauro-il-fascismo-3-gennaio-1925/
Martinus Evers 