Henry Gunther groeit op in een Duitse gemeenschap in Baltimore. Zodra de oorlog uitbreekt, krijgen hij en zijn vrienden regelmatig anti-Duitse commentaren te verduren. Wanneer hij wordt opgeroepen, laat hij noodgedwongen zijn baan bij een bank en zijn verloofde Olga Gruebl achter. Hij wordt al snel bevorderd tot sergeant, maar wordt weer uit zijn rang ontzet nadat de militaire censuur een briefkaart onderschept waarop Gunther een vriend vertelt dat de omstandigheden aan het front verschrikkelijk zijn en hem afraadt dienst te nemen.

De laatste twee maanden heeft Gunthers eenheid bijna onafgebroken aan het front gevochten. Op 11 november 1918 om 9u30 trekken zij door een dichte mist op naar Chaumont-devant-Damvillers. Rond 10u45 krijgen zij het bericht dat de wapenstilstand is getekend. Omdat het bericht niet vermeldt dat de gevechten moeten stoppen, trekt de Amerikaanse eenheid verder op, tot zij op een Duitse machinegeweerpost stuit die zich verplicht ziet het vuur te openen. De Amerikaanse soldaten zoeken dekking op de grond. Het Duitse machinegeweer stopt. Dan springt Henry Gunther recht en rent hij naar de Duitse post. De Duitsers geven hem een teken om te stoppen, maar hij blijft lopen tot hij door het Duitse machinegeweer wordt meergemaaid. Het is dan 10u59. De volgende dag wordt Gunther als postuum eerbetoon opnieuw bevorderd tot sergeant.

bron : Mark De Geest, 14-18 in honderd dagen, Manteau