De 35e sultan van het Ottomaanse rijk, Mehmet V, overlijdt op 3 juli 1918. Niet dat zijn dood grote politieke gevolgen heeft want de echte macht ligt bij de dictatoriale drie Pasja’s, de leiders van de Jonge Turken.

Zijn enige zwaarwichtige politieke daad was het uitroepen van de jihad tegen de geallieerden op 11 november 1914. En die actie kwam er slechts nadat de echte machthebbers  enige tijd voordien toezegden om te strijden aan de zijde van de Centralen (Duitsland, Oostenrijk-Hongarije, Bulgarije). Verder mocht hij de Duitse keizer Willem II eenmaal ontvangen in Constantinopel en kreeg hij later van hem de titel veldmaarschalk.

Gelukkig voor hem maakt de poëtisch ingestelde Mehmet V de nederlaag in de wereldoorlog niet mee, en evenmin het einde van het Ottomaanse rijk in 1922.

bron : oorlogsdagboek 2°14-2018, Davidsfonds