Bulgarije mobiliseert zijn leger en opteert voor de Centrale machten Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en Turkije. De strategische ligging van het land bracht de beide grote oorlogvoerende partijen ertoe om beloftes te doen die Bulgarije voor hun kant zouden doen kiezen. De geallieerden konden Bulgarije enkel kleine gebiedsuitbreiding beloven, terwijl de Centralen akkoord gingen met zowat alles wat het land vroeg. Een niet onbelangrijk aspect was de aanwezigheid van Servië in het geallieerde kamp, een land waarmee Bulgarije de voorbije dertig jaar al een paar oorlogen had uitgevochten.

De mobilisatie volgt na de ondertekening op 6 september 1915 van een verdrag tussen Bulgarije met Duitsland. Op 22 september 1915 volgt dan de mobilisatie waarbij Bulgarije officieel meedeelt dat het gaat om een gewapende neutraliteit. Servië vraagt de geallieerden om steun in een aanval op Bulgarije maar dat wordt geweigerd. Op 4 oktober 1915 valt Bulgarije Servië binnen, waar Duitsland en Oostenrijk-Hongarije reeds aan de slag zijn. Het Servische leger wordt verslagen. Meer dan honderdduizend Servische militairen vinden een onderkomen op de Griekse eilanden, met dank aan de Italiaanse vloot. Het duurt tot in 1918 eer de Serviërs aan de herovering van hun land kunnen beginnen.

Bulgaarse gemobiliseerde soldaten