Odon van Pevenaege noteert in zijn dagboek onder de periode van 1 januari 1915 tot en met 12 februari 1915 het volgende :
Net als de mannen uit de tranchée werden we gekantonneerd in Lampernisse. We hadden zes dagen repos. Tijdens de drie dagen tranchée hadden de grenadiers met de Bavarois kennisgemaakt toen die voor ons lag in Diksmuide. Ze waren overeengekomen om op nieuwjaarsdag niet te schieten, wat zo gebeurde. De hele dag praatten ze met elkaar en van beide kanten werden er souvenirs uitgewisseld. Ook werden door onze vrienden van achter de Rijn de doden begraven die nog tussen de linies lagen. Tegen de avond gaven ze het teken om hun “werk” te herbeginnen. Jammer genoeg zijn die mannen kort daarna vertrokken.
Toen die zes dagen om waren, gingen wij weer drie dagen in de tranchées. In het algemeen werden we dagelijks gebombardeerd door de vijand, echter altijd met kanonnen van klein kaliber die weinig of geen schade aanrichtten. Zo ging het alsmaar over en weer met drie dagen tranchée en zes dagen repos in de sector Diksmuide tot 13 februari 1915.
Volgens Wikipedia moeten de Duitse soldaten behoord hebben tot het 43e reserve Division.
bronnen
Odon, Ivan Adriaenssens, Lannoo
http://de.wikipedia.org/wiki/43._Reserve-Division_%28Deutsches_Kaiserreich%29
Ik las een paar weken geleden in een Amerikaans (geschiedenis) tijdschrift (military history??) ook over het Kerstbestand, volgens hen waren de Saksische en Beierse soldaten meer genegen naar zo’n bestand dan de Pruisische……………. jammer dat het maar bij een paar uur bestand gebleven is…..