In 1920 krijgt de Royal Irish Constabulary, de Ierse politie onder Britse controle, meer en meer te maken met aanvallen van de Irish Repûblican Army. Ze krijgen versterking van de Black-and-Tans, een paramilitaire organisatie met politionele bevoegdheden. Heel vaak gaat het om werkloze Britse militairen die op die manier aan werk geraken.

Op 20 september 1920 stoppen Peter Burke en Michael Burke van de RIC in een pub in Balbriggan om nog iets te drinken na het werk. In de pub komt het tot ruzie waar de lokale politie wordt bijgehaald. Ook enkele leden van de IRA komen toe en het komt tot een vuurgevecht waarbij Peter Burke sterft en zijn broer Michael zwaargewond geraakt.

Om 11 uur ’s avonds stoppen enkele vrachtwagens met meer dan 100 Black-and-Tans in Balbriggan. Ze steken huizen en winkels in brand en getuigen zien hoe de Black-and-Tans al lachend hun brandstichtingen verder zetten. De inwoners van Balbriggan vluchten de velden in. Als ze terugkeren, zie ze dat 49 huizen in vlammen zijn opgegaan. Bovendien zijn twee plaatselijke handelaars, de melkman Sean Gibbons en de barbier Seamus Lawless, zwaar mishandeld en met de bajonet doodgestoken en achtergelaten.

De brandstichting van Balbriggan krijgt internationale aandacht en leidt ook tot een debat in het Britse parlement over de aanpak van ordehandhaving in Ierland

bron : https://en.wikipedia.org/wiki/Sack_of_Balbriggan