In het kader van het Hindenburg Programm kondigt der bezetter ook in Boom aan dat het verbruik van kolen moet dalen. Daarom wordt het gebruik ervan in openbare gebouwen als kerken, scholen en musea verbonden. Een lokaal bestuurslid van het Davidsfonds meldt op 26 januari 1917 in het oorlogsdagboek van de vereniging dat de scholen moeten sluiten. De kinderen blijven thuis want buiten vriest het dat het kraakt. Sommige scholen of klassen vinden onderdak in burgerhuizen. Daar mag de verwarming wel aan.

Bijna tegelijkertijd eisen de Duitsers in Boom en elders wol en koper op. De mensen brengen die binnen, maar met mondjesmaat. In de huizen van gegoede burgers doen de pinhelmen huiszoekingen, maar erg veel vinden ze niet, want de burgers zijn vindingrijk.

Voorgaande maatregelen maken deel uit van het Hindenburg Programm dat onder meer inhoudt dat de schaarser wordende grondstoffen in de eerste plaats voor het leger bestemd zijn.

Hieronder staat een affiche die de Duitse bevolking oproept zuinig te zijn  met zeep. De basisbestanddelen, olie en vet, worden namelijk ook gebruikt bij de aanmaak van munitie.

bronnen
oorlogsdagboek 2014-2018, Davidsfonds
https://de.wikipedia.org/wiki/Deutsche_Wirtschaftsgeschichte_im_Ersten_Weltkrieg